ଆଜିକାଲିର ଯୁବପିଢି ମୁହଁରେ ଗୋଟିଏ କଥା, ଆମକୁ freedom ଦରକାର । ଆମେ ସ୍ୱାଧୀନ ଭାବେ ରହିବାକୁ ଚାହୁଁ । ଆମେ ବଡ ହେଲୁଣି । ଛୋଟ ଛୁଆ ଆଉ ହେଇନୁ ଯେ ବାପାମାଆ ବା ଅଭିଭାବକ ତତ୍ତ୍ଵାବଧାନରେ ଚାଲିବୁ । ଜୀବନ ଆମର, କେମିତି ଜିଇଁବୁ ଆମେ ସ୍ଥିର କରିବୁ । କର୍ମକୁଢ଼ ହେବା ? ନିଶାରେ ଚୂର୍ ହୋଇ ରାସ୍ତା ଘାଟରେ ବବାଲ କରିବା ? ଉଚ୍ଛୃଙ୍ଖଳିତ ଯୌନଜୀବନ ?ଶେଷରେ ୟାର ପରିଣତି କଣ…
ମୋ ଜୀବନର ଚଲା ପଥରେ…..ମୁଁ ହସିବାକୁ ଭଲ ପାଏଁତାମାନେ ନୁହେଁ ଯେମୁଁ କାନ୍ଦି ଶିଖିନିମୋ ପାଇଁ କାନ୍ଦିବା ନୂଆଁ କଥା ନୁହେଁଆଖିର ଲୁହ ତ ପିଇବାମୋର ଅଭ୍ୟାସ ହେଲାଣି ।ଅନେକ ଥର ମୁଁଭୋକରେ, ସ୍ବପ୍ନ ରେ, ଆଶାରେ ଜଳିଛିକିନ୍ତୁ କେବେ ପାଉଁଶ ହୋଇନି ।ବାସ୍ତବିକ।ମୋ ପାଦରେ ହଜାରେ ସମସ୍ୟା ର ଜଞ୍ଜିର୍ତଥାପି ମୁଁ ଜିଇଁ ଛିମୁଁ ସଂଘର୍ଷ କରି ବଞ୍ଚିବାକୁ ଚାହେଁତା ମାନେ ନୁହେଁମୋ ଜୀବନରେ ଦୁଃଖ ନାହିଁ ।ଅନେକ ଅଭାବ ଅସୁବିଧା ଅସମୟରେ ଆସେତଥାପି ମୁଁ…
ଦଶମାସ ଗର୍ଭେ ଧରି ସନ୍ତାନ କୁଦେଇଥିଲା ପରିଚୟପାଦେ କଣ୍ଟାଟିଏ ଫୁଟିଗଲେଝରି ଯାଉଥିଲା ଆଖିରୁ ଲୁହ llଦୀପଶିଖା ପରି ନିଜେ ଜଳି ଜଳିକରୁଥିଲା ସିଏ ଆଲୋକ ପ୍ରଦାନତ୍ୟାଗ ସଂଘର୍ଷ ବଳିଦାନସର୍ବ ଉତ୍ସର୍ଗୀତ ଥିଲା ତା ଜୀବନ llମାନଅଭିମାନ ଲହୁଲୁହ ଇଛାବାଞ୍ଛାସବୁ ଲୁଚାଇ ସେ ହୃଦୟ ଭିତରେନିଜକୁ ନିଜେ ସଂକୁଚିତ କରିରହିଥିଲାଆପଣା ପୃଥିବୀରେ llଅତୀତଟା ସମ୍ମୁଖ ରେ ହୁଏ ଉଦ୍ଭାସିତହୃଦୟ ଟା ବେଦନାରେ ଖଣ୍ଡ ବିଖଣ୍ଡିତନିଜ କର୍ମ କୁ ଆଦରି ଆଜି ଶୂନ୍ୟହସ୍ତ , ଦୁଃଖ ବେଦନାରେ ହୃଦୟ କ୍ଷତାକ୍ତ…
ବାପା ମା ସ୍ନେହ ଛୁଆ ପାଉନାହିଁଯଦି ହଷ୍ଟେଲରେ ଦିନ କାଟୁଛି…..ମା ପଣତକାନି ମିଳିପାରୁ ନାହିଁମା ଯଦି ଡ୍ରେସ୍ ପିନ୍ଧୁଛି…..!! ଅଜା ଆଇ ଗପ ଶୁଣିପାରୁ ନାହିଁଛୁଆ ମୋବାଇଲ ଖେଳୁଛି…..ମା ହାତ ରନ୍ଧା ଭଲ ଲାଗିବ ନାହିଁଅନଲାଇନ୍ ରେ ଖାଦ୍ୟ ଆସୁଛି…..!! ପୁଅ ବୋହୂ ସେବା ମିଳିବ ନାହିଁପୁଅ ବଡ ଚାକିରି କରିଛି…..ବାହାନା ଦେଖେଇ ନିଜ ସ୍ତ୍ରୀ ସାଥେବିଦେଶରେ ଦିନ କାଟୁଛି….!! ଭାଇ ଭାଇ ମଧ୍ୟେ ଝଗଡ଼ା ଲାଗିବଯଦି ମାଇପ ବୁଦ୍ଧିଆ ହୋଇଛି…..ସ୍ବାମୀ ସ୍ତ୍ରୀ ସମ୍ପର୍କ ଭଲ ହବ…
ବିସ୍ତରଣଶିଳ ଇତିହାସର ଡାଳ ପତ୍ରକୁମାଟିରେ ଗୁଞ୍ଜିଦେଇକଳା ଘୁମର ସେଇ ଆକାଶର ବେଣୀରେଚମକୁଥାଏ ଚିକମିକ୍ ବିଜୁଳୀବର୍ଷା ଝରିଗଲା ପରେ ପବନର ଆଉ ପ୍ରାଣ କାହିଁ??ସକଳ କ୍ଳାନ୍ତିକୁ ଭୁଲି ଘୂର୍ଣିବାୟୁରେ ରୂପାନ୍ତରିତ ହେବା ପାଇଁ!!ଛୁଇଁ ବାକୁ ପାହାଡ଼, ଝରଣା, !!ଆଉ ସବୁ ଦିଗ୍ ବଳୟ…..??ଜହ୍ନ ମାମୁଁ କୁ ତୋଳି ଆଣିଛାତିରେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିବାର ଇଛା!ଝାଉଁ ବଣର ଦୀର୍ଘଶ୍ୱାସ କୁ ଆଲିଙ୍ଗନ କରିସମ୍ଭବତଃ ତାକୁ ପାଇ ଯିବାର ପ୍ରେମାଞ୍ଜନ! ଉଦୁଉଦିଆ ଖରାର ଟହଟହ ହସବେଳେ ବେଳେ ଉପହାସ ଭଳି ମନେ ହୁଏତା…
ଯୌବନ ସମୟରେ, ଶାରୀରିକ ଇଚ୍ଛା ସାମ୍ନାକୁ ଆସେ, ଏବଂ ପ୍ରଥମ 20 ବର୍ଷ ଶୀଘ୍ର ଗତି କରେ । ଏହା ପରେ ଚାକିରି ଖୋଜିବା ଆରମ୍ଭ ହୁଏ – ଏହି ଚାକିରି ନୁହେଁ, ସେହି ଚାକିରି ନୁହେଁ, ଦୂର ନୁହେଁ, ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ନୁହେଁ । ଅନେକ ଚାକିରି ବଦଳାଇବା ପରେ, ଗୋଟିଏ କାମ ଶେଷରେ ସ୍ଥିରତାର ଆରମ୍ଭକୁ ଚିହ୍ନିତ କରେ । ପ୍ରଥମ ପେ ଚେକ୍ ଆସିବା ମାତ୍ରେ ଏହା ବ୍ୟାଙ୍କରେ ଜମା ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ଶୂନ୍ୟର…
ହେ କଳାବଦନ କମଳ ନୟନଘେନ ମୋ ମାଗୁଣି ଥରେନୀଳସିନ୍ଧୁବାସୀ ପ୍ରଭୁ ବ୍ରହ୍ମରାଶିଆଶ୍ରା ଦିଅ ଚରଣରେ। ଜୀବନ ଜାତକ ଲେଖିଲ ପ୍ରଭୁ ହେସୁଖ ଛାଇ ପଡେ ନାହିଁଦୁଃଖୀଟିଏ ବୋଲି ମନ ଊଣା କେବେକରି ନାହିଁ ଭାବଗ୍ରାହୀ। ଡ଼ରିଗଲ ପ୍ରଭୁ କାଳିଆ ସାଆନ୍ତସୁଖର ମୋହରେ ଜଡ଼ିଭୁଲିଯିବି କାଳେ ତୁମ ଜପାମାଳୀମାୟା ଅନ୍ଧକୂପେ ପଡ଼ି। ଦୁଃଖର ଥାଳକୁ ଦେଇଛ ଧରେଇଦିବାନିଶି ଭଜୁଥିବିକଳାବଦନ ମୋ କମଳ ନୟନତୁମ ନାମ ଗାଉଥିବି। ଷାଠିଏ ପଉଟି ଭୋଗକୁ କାଳିଆକରିବିନି କେବେ ଆଶାଟଙ୍କ ତୋରାଣିରେ ଶୋଷ ମୋ…
ସମିଆ ଜାନି ବଦ୍ଲିସି ମୁନୁଷର୍ ଭାବ୍ନା,ଚିନ୍ତା,ଚେତ୍ନା,ଚାଲି ଚଳନ୍,ଆଚାର୍ ବେଭାର୍,ପିନ୍ଧନ୍,ଉଢନ୍,ଖାନାପିନା ଆଦି ।ମୁନୁଷ୍ ସବୁବେଳେ ପୁର୍ନା କେ ଛାଡତେଲ୍ ଜାଏସି ଆଉ ନୂଆଁ କେ ଆବ୍ରି ଧର୍ସି ଆଉ ସେ ନୂଆଁ ଥି ଏକା ନୂଆଁ ନୂଆଁ ସପନ୍ ଦେଖ୍ସି,ନୂଆଁ କଳ୍ପନା କର୍ସି ।କବି ଲେଖକ୍ ବି ତାକର୍ ଲେଖାକେ ଏଖେଇ ଘାଏକେ ପାଠକ୍ ନିକେ କେନ୍ତେଇ ପଁହଚେଇ ପାର୍ବେ ସେ ଉପେ ବାହାର୍ କର୍ସନ୍ ।ପହେଲା ସାହିତ୍ୟ କଥା ଯଦି ଆମେ ଚିନ୍ତା କର୍ମା ସାହିତ୍ୟ ସମାଜର୍…
