ସବୁଥର ପରି ଏଥର ମଧ୍ୟତୁମେ ଆସୁଛ, ନାନା ରୂପ ରଙ୍ଗ ନେଇତମାମ ଆକାଶ ଫର୍ଚ୍ଚା ଫର୍ଚ୍ଚା ଲାଗେତୁମ ସ୍ବାଗତରେ ଭୂମି ରୁ ଭୂମା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତରଙ୍ଗ ବେରଙ୍ଗେ ହୋଇଛି ସଜେଇ । ହେ ଅଭ୍ୟାଗତ ତୁମ ଆଗମନେପ୍ରଫୁଲ୍ଲିତ ହୋଇ ଏ ଜଗତଆଶା ଆଶଙ୍କାରେ ତୁମକୁ ରହିଛି ଅନାଇହର୍ଷ ବଦନେ ତଥାପି ସମସ୍ତ ଆଶଙ୍କାକୁଛାତି ତଳେ ରଖିଛି ଯତନେ ଲୁଚାଇ । ଗୋଟି ଗୋଟି କରିଜୀବନର ଫର୍ଦ୍ଦ ଓଲଟି ଚାଲିଛିକିଏ ଏଠି ହସ କିଏ ପୁଣି ଲୁହ ସଞ୍ଚିଛିକିଏ ପୁଣି…
ତୁମେ ଯଦି ବୁନ୍ଦାଏ ଲୁହ ମାଗମୁଁ ତୁମକୁ ସମୁଦ୍ରେ ଲୁହ ଦେବିତୁମେ ଯଦି ଟୋପାଏ ରକ୍ତ ଚାହଁମୁଁ ରକ୍ତର ନଦୀ ବୁହାଇ ଦେବି,ତୁମେ ଯଦି ଜୀବନ ଟା ଚାହଁମୁଁ ତୁମ ପାଇଁ ହଜାର ଥର ଜନ୍ମ ନେବିତା ବଦଳରେ ମୁଁ ଚାହେଁତୁମ ଠାରୁ ମୋ ଅଧିକାର ଟିକକଯଦି ସେତିକି ଦେଇପାରସହିପାରେ ତୁମ ପାଇଁଦୁନିଆର ସମସ୍ତ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଓ ଦୁଃଖ ସତ କହ,ସତ କହତୁମେ କଣ ସେହିଦିନମୋ ହାତ ପାପୁଲି ପରେସମର୍ପିଥିଲ ତୁମ ହାତନିମିଷକ ପାଇଁହୃଦୟରେ ଅନ୍ତର ସହିତ…
କେବେ ଦେଖିଛ କି ସହର ର ଚଢ଼େଇମାନଙ୍କୁ?ସେମାନେ ଗାଁର ଚଢ଼େଇଙ୍କ ଭଳି ଗାଆନ୍ତିନିଗୁମୁରି ଗୁମୁରି କୋରସ ଗୀତ,ସେମାନେ ନାଚି ନାଚି ଧାନ ଖୁମ୍ପିବାକୁ ଯାଆନ୍ତିନି ଖେତସେମାନେ ଥଣ୍ଟ ଘସନ୍ତିନି ବୁଢା ଗଛର ଖୁରୁଦୁରା ଡାଳରେସେମାନେ ଚିହ୍ନନ୍ତିନି ଶରତ, ହେମନ୍ତ, ଶୀତ!!ଖରା, ବର୍ଷା ବସନ୍ତ……!!!” ସେମାନେ ଦେଖି ନଥାନ୍ତି ଝରଣା ମୂଳସେମାନେ ଉଦରସ୍ଥ କରନ୍ତିନିତୁଳସୀ ମୂଳେ ବିଞ୍ଛା ହୋଇଥିବା ଅରୁଆ ଚାଉଳସେମାନେ ଝୁଲନ୍ତିନି ଫୁଲ ଫୁଟା ଡାଳରେନା କିଚିରି ମିଚିରି ହୁଅନ୍ତି ଖପର ଚାଳରେ ସେମାନେ ବସନ୍ତି କଉ…
ତୁ ମୋର ସାନ୍ତ୍ବନା ର ଚଇତାଳି ହଳଦି ବସନ୍ତଉର୍ଦ୍ଧ୍ବ ସ୍ଥିତ ମନ ଡାଳେ ଉଡିବୁଲି ବସୁଗୀତର କୁହୁକ ତାନେ ଉଦାର ସତ୍ତାରେ ସିନାଜୀବନ୍ତ ଅଜ୍ଞାତ ବାସେ ଏ ମନକୁ ଧ୍ଵଂସୁ। ଦୁଃଖର ପାହାଡ଼ ଦେଶେ ସବୁଜ ଆକାଂକ୍ଷା ଧରିରାତି ଠାରୁ ମାଗି ହୁଏ ସ୍ଵପ୍ନଅନ୍ଧାରର ଡହକ ବୁକୁରେ ଇଚ୍ଛାର କଦମ୍ଵ ସବୁଖୋଜି ହୁଏ ଛନ୍ଦସୀ ସତ୍ତା ସ୍ଵାତୀଲଗ୍ନ । ମୋ ନୟନ ପଟଳ ମେଲେଇ ଦେଉ ସ୍ନେହ ସିକ୍ତ ମୁହଁରୁ ଅଞ୍ଜନଆଙ୍କି ଦେଉ ପୁଣି ଅଦୃଶ୍ୟ ର…
ସୁନା ଝରା ସକାଳ ରେ ମୁକ୍ତା ଝରା ପାଗ,ନାନା ପୁଷ୍ପେ ସୁସଜ୍ଜିତା ଧରଣୀ ର ବାଗ।ସବୁଜ ଶାଢ଼ୀ ପିନ୍ଧି ସୁନ୍ଦରୀ ତରୁଣୀ,ବଧୂ ଟିଏ ସାଜିଛି କି ସତେ ଏ ଧରଣୀ।ଧାନ କ୍ଷେତ ସତେ ତାର ସୁନା ଅଳଙ୍କାର,ଝର ଝର ଝରଣା ତା ଗଜରା ହାର।ସୁର୍ଜମୁଖି ଫୁଳ ତାର କାନ ର ଝୁମୁକା,ପଦ୍ମ ଫୁଲ ସତେ ଅବା ତା ମଥା ର ଟୀକା।ରୂପେଲି ନଦୀ ର ଧାର ତା ପାଦ ପାଉଁଜି,ସ୍ଵର୍ଗ ଅପସରି ଫିକା ପଡ଼ିଯିବେ ଆଜି।ସୂର୍ଯ୍ୟ ସୁନେଲି…
ରକ୍ତ ଅସ୍ଥି ମାଂସ ଦେହେ ଚର୍ମ ର ଢାଙ୍କୁଣି,ଧର୍ମ ସତ୍ୟ ଚିରନ୍ତନେ ମୋହ ର ଛାଉଣୀ।ଚଳନ୍ତା କଣ୍ଢେଇ ପରି ଶରୀର ସୁନ୍ଦର ,ଭିତରେ ଅସ୍ଥି ରକ୍ତ ମାଂସ ସମାହାର।ଶରୀର ସୁଖ ରେ ଅନ୍ଧ ହୁଏ ସିନା ଜୀବ,ପ୍ରଭୁ ପଦେ ଅନ୍ତ ହୁଏ ସବୁ ଦୁଃଖ।ପ୍ରଭୁ ପଦେ ରଖି ଲୟ କର ଭାବ ପ୍ରୀତି,ନ ରହିବ ଏ ସଂସାର ଦୁଃଖ ଭୟ ଭିତି।ସତ୍ୟ ଶିବ ସୁନ୍ଦର ର କର ଉପାସନା,ପ୍ରଭୁ ଭକ୍ତି କରି କର ଚିତ୍ତ ର ମାର୍ଜନା।ମିଛ…
ମୋର ତ ସ୍ୱର୍ବସ୍ଵ ତୁମରକଣ ବା’ ଦେଇ ତୋଷିବିତୁମର ମନ ହୃଦୟ କୁ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ରାତି କୁରଙ୍ଗୀନ କରିବାକୁ ଚାହେଁଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ଟେ ସାଜି । ମୋର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଆଶା ଆକାଂକ୍ଷାଦଳି ଦେଇଛିତୁମ ରାସ୍ତା ରେ ଫୁଲ ଟେ ହେଇ । ତୁମ ଅତୃପ୍ତ ତୃଷ୍ଣକାନ୍ତ ହୃଦୟ କୁଶାନ୍ତ କରିବାକୁକୂଅ ଟେ ସାଜି ।। ତୁମ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦୁଃଖ ସୁଖେଗୁନ୍ଥି ହେଇଛିମାଲା ଟେ ପରି ।।ତଥାପି,ମନ କୁ ସଜେଇ ଦେବାକୁ ଚାହେଁପୁଣି,କଣ ବା’ ଦେଇ ଶୃଙ୍ଗାର କରିବି…
ନାରୀ ଅଟେ ସର୍ବଂସହl ନାରୀ ନାରାୟଣୀ,ସ୍ରଷ୍ଟା ଙ୍କ ଅନନ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି ଶକ୍ତି ସ୍ୱରୁପିଣି ।ନାରୀ ସୃଷ୍ଟି ନାରୀ ସ୍ଥିତି ନାରୀ ଜନ୍ମଦlତ୍ରି,ସତୀତ୍ୱ ର ପରିଚୟ ସୀତା ଓ ସାବିତ୍ରୀ।ପୁରୁଷ ର ସମକକ୍ଷ ଆଧୁନିକ ଯୁଗେ,ପୁରୁଷ ଠୁ ଦୁଇପlଦ ନାରୀ ଚାଲେ ଆଗେ।ସ୍ରଷ୍ଟା ଙ୍କ ସୃଷ୍ଟି ରେ ଅନନ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି ଅଟେ ନାରୀ,ପୁରୁଷ ପ୍ରଧାନ ସମାଜେ ଉପେକ୍ଷିତl ନାରୀ।ବଦଳିଲା ଯୁଗ ଏବେ ନାହିଁ ସେ ସମୟ,ଘର କୋଣ ନାହିଁ ଆଉ ନାରୀ ପରିଚୟ।ସାହିତ୍ୟ କଳା ବିଜ୍ଞାନ ସମସ୍ତ କ୍ଷେତ୍ର…
ଆ କଥା ହବା ତୋ’ର ମୋ’ରଏମିତି ଏଇ ନିରୋଳାରେ ଟିକେ ଅନ୍ତରଙ୍ଗ ହବାତୁ ପରଖିବୁ ମୋତେ ଆଉ ମୁଁ ତୋତେତୁ ଜାଣିବୁ ମୋତେ ଆଉ ମୁଁ ବି ତୋତେତୁ ଚିହ୍ନିବୁ… ମୁଁ ଚିହ୍ନିବିଦୁହେଁ ହବା ଚିହ୍ନାଚିହ୍ନିଆଉ ନଭୁଲିବାକୁ ଉଭୟ ଉଭୟଙ୍କୁ,ସଂସାର ଭିତରେ, ସଂପର୍କର ଅଳନ୍ଦିରେ,ସହରୀ ଧୁଳି, ଧୁଆଁ ରେ ବେଶ୍ ଖାପଛଡ଼ାରେବିତିଗଲା ତିନି ପା’ …ନା ତୁ ଅନୁଭବ କଲୁ ନା ମୁଁ…ତୁ ବୁଝୁ କି ନବୁଝୁଏଠି ଏଇ ନିରୋଳା ବେଳାଭୂମିରେଏଇ ଅସ୍ତ ସୂର୍ଯ୍ୟର ହାଲକା କିରଣରେମୁଁ…
