ଚାଲେ ଯେବେ ଆଜିସ୍ମୃତି ସିନ୍ଧୁ ତୀରେପାଦଚିହ୍ନ ମୋରମୁଁ ଖୋଜିବୁଲେ ।ମିଶିଛି କେତେ ଯେଲୋତକର ନଈଢେଉ ବି ଖୁସିରଯାଇଛି ଭିଜାଇ ,କଳନା ମୁଁ କରିଚାଲେ। ପାଦେ ଫୁଟେ ଯେବେତୀକ୍ଷ୍ଣ ପଥରମନେ ପଡିଯାଏଗ୍ଳାନି ଅତୀତର ।ପାଦତଳୁ ଯେବେବାଲି ଖସିଯାଏକୋକୁଆ ଭୟରେଛାତି ଥରିଯାଏ,ଖୋଜେ ମୁଁ ହାତ ତୁମର । କାହିଁ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁସପ୍ତରଙ୍ଗ ବିଭାକାହିଁ ସେ ମଳୟଆତ୍ମସ୍ପର୍ଶୀ ବାଆ ।କଳୁଷିତ ଆଜିସ୍ମୃତିର ସାଗରମିଶି ମିଶି ତହିଁବିଷାଦ ଜହର,ଜୀଇଁବାକୁ ଖୋଜେ ରାହା । ତଥାପି ତୁମରସ୍ମୃତିକୁ ସେମିତିସୁନା ଶାମୁକାରେରଖିଛି ସାଇତି ।ହୃଦୟ କାନ୍ଥରେଆଙ୍କି ତାର…
ଛୋଟ ବୟସକୁ ଆଣ୍ଟ କରିଆଜି ଚେଇଁଥିଲା କଳ୍ପନାତୀତ ବ୍ୟଥାଅବ୍ୟକ୍ତ କୋହରେ ମୁଁ ଜୀଉଁଥିଲିପିଇ ପିଇ ରସାଳ ପ୍ରଣୟ ବିଥିକାଅମଡା ବାଟର ବାଟୋଇଟିଏ ତ ମୁଁ ହେଲେ ତୋ ଇସାରା ମୋ ଥୁଣ୍ଟା ମନରେସୃଜିଛି ପ୍ରେମର କଁଅଳିଆ ପତ୍ର ତୁ ତ ଅଭିପ୍ସାର ଅମୃତ ଫଳଟେଯାହା ଭାବର ମହୁଆ ବର୍ଷାରେ ମୁଁ ଭିଜୁଛିପ୍ରତି ସ୍ଵପ୍ନଭିଜା ନିର୍ଝୁମ୍ ରାତିରେ ତୋ ନିରିମାଖି ମନର ଅଭିସାରରେକିଏ ଜଣେ ମନର କାନ୍ଥରେ ଆଙ୍କିଲାଣିମାଣବସା ଗୁରୁବାରର ଝୋଟି ଚିତା ଉଜାଣି ଆଖିରେ ଗୋପନର କଣା…
ଲୁହ ତୁ ହିତାଙ୍କାକ୍ଷି ନାଁ ସ୍ୱାର୍ଥବାଦିଆଉ କି’ ନାଁ ତୋର,ରଙ୍ଗ ହିନ ବିନ୍ଦୁ ରୁ ହେଉ ଆରମ୍ଭପଥ ଟି ହୃଦ ଗଭିର ।। ଖୁସିରେ ସମୟେ ବହି ମୁକ୍ତସମଦୁଃଖ ରେ ଝରା ଶ୍ରାବଣ,ହୃଦୟରେ ଯେବେ ଉଠିଥାଏ କୋହବୋହି ଯାଉ ଅନର୍ଗଲ ।। ପୁଣି କେବେ ହଠାତ ଚାଳି ଆସୁଅମାନିଆ ଢେ଼ଉ ଟେ ସାଜି,ଅତୀତ ର ସେ ଅଭୁଲା ସ୍ମୃତି କୁଭିଜେଇ ଦେବ ବୋଲି ।। ଆନନ୍ଦ ଉଲ୍ଲାସେ ନାଚି ଉଠୁ ପୁଣିଯେମିତି ମନ୍ଦାକିନୀ ଜଳ,ତତେ ଚିହ୍ନିବା ଭାରି…
ଅନେକ ଅସଫଳ କାହାଣୀର ନାୟକ ମଧ୍ୟଏଇ ରାସ୍ତାରେ ତାଙ୍କ ପାଦ ଚିହ୍ନ ଛାଡ଼ିଛନ୍ତିଯାହାକୁ ତୁମେ ସଫଳତାର ରାସ୍ତା ବୋଲି କହୁଛ ଭୋର୍ ରୁ ଅନ୍ନଦାତା ଟିଏ ଏହି ରାସ୍ତାରେ ଯାଇଥିଲାମରୁଡ଼ି ସହ ଯୁଝୁଥିବା ଫସଲ ନିକଟକୁଭିକ୍ଷୁକ ମଧ୍ୟ ବାରମ୍ବାର ଧାଏଁ ଏହି ରାସ୍ତାରେଏକ ଆଶା ନେଇ, ପେଟର ଭୋକ ମେଣ୍ଟେଇବାକୁ ଅପେକ୍ଷା କେତେ ଯେ ଦୀର୍ଘ ଜାଣିନଥିଲା ସେ ପ୍ରେମିକାଆକାଶର ବକ୍ଷକୁ ମାପିବା ପାଇଁ ବାହାରିଥିଲାଏଇ ଅବାହୁଡା଼ ପଥରେକମାର ଲୁହାକୁ ଗରମ କରି ଆକୃତି ପରିବର୍ତ୍ତନ କରୁଥିଲାତା…
ଆସିଛି ବସନ୍ତ ମୃଦୁ ମଳୟ ରେ ଚୋରେଇ ନେଇଛି ମନସଜେଇ ହୋଇଛି ଧରଣୀ ରାଣୀ ଲୋ ମୋହେ ମନଉପବନ, ନେଇଛି ବିଦାୟ ମରତ ରୁ ଶୀତ ଆସିବେ ତ ଋତୁ ରାଜନବ ପଲ୍ଲଵ ରେ ଶୋଭେ ତରୁଡାଳ ପ୍ରକୃତି ହୋଇଛି ସଜ,, ପୁଷ୍ପ ସମ୍ଭାର ର ସୁମହକ ମୋହେ ଛୁଇଁ ଛୁଇଁ ସବୁ ପ୍ରାଣସବୁଜିମା ମୟ ଧରା ଉପବନ ଆସିଛି ବସନ୍ତ ଲଗ୍ନ,, ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ମତୁଆଲା ହୋଇ ଗାଏ ମଧୁର ସଂଗୀତକଅଁଳ ସୁରୁଜ କିରଣ ରେ…
ନ ବୁଝି ନ ସୁଝି ପର କରି ଦେଲୁଭାବିଲୁନି ମନେ ଥରେ ,କେତେ ଭଲ ତୋତେ ପାଉଛି ରେ ସାଥିହୃଦୟ କୁ ଥରେ ପଚାରେ |(୧)ସମୟ ମୋହରି ଭଲ ନାହିଁ ବୋଲିପରିସ୍ଥିତି କଲା ବାଟ ବଣା,ଆଖି ତୋର ଆଜି ଧୋକା ଖାଇଗଲାହୋଇଗଲା ଭୁଲ ବୁଝାମଣା | (୨)ମା ବାପା ଇଚ୍ଛା ସ୍ବପ୍ନ କୁ ତୁଟାଇଦୌଡ଼ି ଯାଇଥିଲି ତୋ ପାଖେ,ଆସା ଭରସା କୁ ତୁଟାଇ ଦେଇ ମୋଛାଡି ଦେଲୁ ହାତ ଅଧା ବାଟେ | (୩)ବୋଝ ବୋଲି ଯଦି…
ଏ ଗଳି ରେ ବସନ୍ତ ବେସୁରା,ଏ ଗଳି ରେ ରାତି ମାନେ ଅସହାୟ ||କାଉ ସମ ଖୁମ୍ପି ଖୁମ୍ପି ଅଦମ୍ୟ କାମନା,କାଢିନିଏ କଙ୍କାଳ ରୁ ମାଂସ ||ଉଙ୍କିମାରେ ଏ ଗଳି ରେ ଅବମୋକ୍ଷ ରଉଜୁଡା ବୁକୁ ଥରା ଦୀର୍ଘ ଶ୍ୱାସ|| ପଥର ରୁ ଅହଲ୍ୟା ରୂପ ପରିଗ୍ରହଅପୂର୍ଣ୍ଣ ସ୍ବପ୍ନ ର ଦୁରନ୍ତ ତାତ୍ସଲ୍ୟ,ଏ ଗଳି ରେ ବଦନାମ ଆକାଶଛାଇ ଆଲୁଅ ର ଲୁଚକାଳି ଖେଳଦେହ ଆଉ ଦହନ ର ଅବିସ୍ମୃତ ମାୟାଅପାର୍ଥିବ ବଳୟ ର ତୀବ୍ର ହଳାହଳ…
ମୁଖ ସୁନ୍ଦରକୁ ଦେଖିକି କେବେ ବିହୃଦୟ ନ ହୁଏ ଚିହ୍ନିହୃଦୟ ଚିହ୍ନିଲେ ସ୍ବତଃ ସ୍ବତଃ ସତେପ୍ରେମ ଭାଷା ହୁଏ ବର୍ଣ୍ଣି ।।ହୃଦୟ ନିର୍ମଳ ଥାଏଟି ଯାହାରପ୍ରେମ ବି ହୁଏ ତା’ ସ୍ବଚ୍ଛସହସ୍ର ସମସ୍ଯା ଲକ୍ଷେ ବାଧାବିଘ୍ନତାକୁ ଲାଗିଥାଏ ତୁଚ୍ଛ ।।ଯାହା ସହ ମନ ମିଶି ହୁଏ ପ୍ରେମତା’ ସବୁ ଲାଗେ ଅମୂଲ୍ୟବାହ୍ୟ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟକୁ ଦିଶେନି ଆଖିରେତା’ ହୃଦ ଦିଶେ ନିର୍ମଳ ।।ଜୀବନ ଓ ପ୍ରେମ କ୍ଷୀର ନୀର ଭଳିଏକ ସ୍ଥାନେ ତାଙ୍କ ବାସପ୍ରେମ ବିନା ପ୍ରାଣ ଅଧୁରା…
ଶିକ୍ଷକ ଜୀବନ ସୁନ୍ଦର ଜୀବନଏହା ଜୀବନର ଏକ ବ୍ରତଶିକ୍ଷକ ର ଲାଗି ପୁରା ସଂସାର ଟାହୋଇ ଯାଆନ୍ତି ଜାଗ୍ରତକଷଣକୁ ସହି ଉଚ୍ଚ କଣ୍ଠରେକରେ ସିଏ ବିଦ୍ୟା ଦାନଏ ଧରା ପୃଷ୍ଠରେ କିଏ ବି ହେବନିଶିକ୍ଷକ ସହ ସମାନଏ ଧରା ଧାମରେ ଉପାର୍ଜନ୍ତିଅବା ବୃଦ୍ଧ ବନିତାକିନ୍ତୁ ଭାଗ୍ୟବାନଯେ ସେହି ଲୋକଟିଯିଏ କରେ ଶିକ୍ଷକତାମାଟିର ପିଣ୍ଡୁଳା ସମ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଶିକ୍ଷକ ସଂସ୍ପର୍ଶେ ଆସିବିଦ୍ୟାର ଆଲୋକେ ଆଲୋକିତ ହୋଇଦିଅନ୍ତି ତମସା ନାଶିଶିକ୍ଷକ ପରା ଶିକ୍ଷକ ନୁହେଁସେ ଅଟେ ମର୍ତ୍ତ୍ୟର ଭଗବାନଶହ ଶହ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀ…
ଏତେ କୋଳାହଳ ଭିତରେ ବିଶୂନ୍ୟତାର ପରିସୀମାକୁଖୁବ୍ ସହଜରେ ଅନାୟାସରେଉପଲବ୍ଧି କରେ । ତମେ ଖୁବ୍ ପାଖରେ ଥିଲେ ବିବେଳେବେଳେ ତୁମରଆବର୍ତ୍ତମାନ କୁ ମୋ ହୃଦୟରେପ୍ରତିସ୍ପନ୍ଦିତ କରେ । ଆକାଶକୁ ଚାହିଁ ପଚାରେ ବଉଦକୁସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ଆ ମୋ ପ୍ରିୟାକୁପ୍ରିୟତମା ନୁହେଁ ସେ କାହାରପ୍ରିୟତମା ଅଟେ ସେଇ ଶୂନ୍ୟତାର । ବୃନ୍ଦାବନ ପ୍ରଧାନବାଉଲସିଂହା ଭଟଲି ବରଗଡ଼
