Your blog category
ସୁନ୍ଦର ମୋ ମାଆ ଉତ୍କଳ ଜନନୀ ଗାରିମା ମୟୀ ମୋ ମାଟିଭାରି ମିଠା ଲାଗେ ମୋ ମାଟି ର ଭାଷା ପ୍ରିୟ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଟି,ସବୁଜିମା ଭରା ରତ୍ନ ଗର୍ଭା ମାଆ ହସଇ ବଣ ପାହାଡ଼ମନ୍ଦିର ମାଳିନୀ ଉତ୍କଳ ଜନନୀ ସାଜଇ ମଠ ମନ୍ଦିର,ବାର ମାସେ ତେର ପରବ ପାଳଉ ଉତ୍କଳୀୟ ପରମ୍ପରାମହ ମହ ବାସେ ଗାଁ ଠୁ ସହର ପର୍ବ ପର୍ବାଣୀ ରେ ବାସ୍ନା,କୃଷି ର ସମୃଦ୍ଧ ଉତ୍କଳ ର ମାଟି କ୍ଷେତ ରେ ହସଇ…
ଥରେ ଜଣେ ଧନୀ ବ୍ୟବସାୟୀ ଗୋଟିଏ ବଡ ହୋଟେଲକୁ ମଧ୍ୟାହ୍ନ ଭୋଜନ କରିବା ପାଇଁ ଯାଇଥିଲେ। ସାଥିରେ ଥିଲା ତାଙ୍କର ଡ୍ରାଇଭର।ଦୁହେଁ ସାମ୍ନାସାମ୍ନି ଗୋଟିଏ ଟେବୁଲ୍ ରେ ବସି ପଡିଲେ। ମେନ୍ୟୁ ଦେଖି ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ଖାଦ୍ୟ ବରାଦ କଲେ। ହଠାତ୍ ଏତିକିବେଳେ ସେହି ଟେବୁଲ ଉପରେ ଥୁଆ ହୋଇଥିବା ଟିସୁ ପେପର୍ ଡ୍ରାଇଭର ସହ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହେଲା।ଟିସୁ ପେପର୍ ପଚାରିଲା: “ତୁମ ସାମ୍ନାରେ ବସିଥିବା ଏ ଭଦ୍ରଲୋକଟିକ’ଣ ତୁମର ସମ୍ପର୍କୀୟ କି?ଡ୍ରାଇଭର ଉତ୍ତର ଦେଲା: ହଁ।…
ଆଜି ସକାଳେ ମୋତି ଆସିଲାନି, ଏବେଳା ଏତେବେଳ ହେଲାଣି ଦେଖାନାହିଁ, ବାସନ ମଜାଠୁ ନେଇ ଘର ଗୋଟାକର କାମ ପଡିଛି, ସ୍କୁଲ ରୁ ଫେରି ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇପଡିଲା ଦିତୀୟା । ନିଜେ କରୁଥିବ ଠିକ୍ କିନ୍ତୁ ଥରେ ଚାକରାଣୀ ର ଅଭ୍ୟାସ ପଡିଗଲେ ସେଇ କାମ ବୋଝ ଭଳି ମନେହୁଏ। ଅମର ପ୍ରାଇଭେଟ କଂପାନିରେ ଚାକିରୀ କରନ୍ତି ।ସେ ଇଂଲିଶ୍ ମିଡିୟମ୍ ସ୍କୁଲରେ। ନିମ୍ନ ମଧ୍ୟବିତ୍ତ ଦୁଇଜଣିଆ ପରିବାର ରେ ଉଭୟ ଘରକାମ କରି ଚଳାଇ ନେଉଥିଲେ।…
ଉଡିଗଲା ସାଥି ଦୂରେ ବହୁଦୂରେଫେରିତ ଆସିଲା ନାହିଁସବୁଜ ବନର ତରୁ ଡାଳେ ବସିଆଳାପ କରିବା ପାଇଁମନ ଆଢୁଆଳେ ଅନେକ ଅକୁହାକଥା ରହିଗଲା ବାକି ।ମୁଁ ,ଯେ ବେଦନା ବନର ପକ୍ଷୀ ——— କୋଳାହଳ ଏଇ ନୀଳ ବନାନୀରେନିଃସଙ୍ଗତା ଆସେ ମାଡିନୀଳ ଆକାଶର ଶୂନ୍ୟତା ମତେଧରିଛି ଆଜି ଜାବୁଡିମାଟିରୁ ଆକାଶ ପ୍ରେମରୁ ବିଶ୍ବାସସବୁଠି ପଡିଛି ଛକି ।ମୁଁ,ଯେ ବେଦନା ବନର ପକ୍ଷୀ ———- କ୍ଳାନ୍ତ ଅପରାହ୍ନ କଳରବ ଶୂନ୍ୟନିରବତା ଖେଳେ ନୀଡେମୋ,ବୁକୁ ବେଳାରେ ଲୁହର ଲହଡିନିତି ଆସି ମଥା…
ସହିବା,ନଇଁବା,ପାଳିବାର ଗୁଣନାରୀ ପାଖେ ଥାଏ ଯେବେ,ଧୀର,ନମ୍ର,ଶାନ୍ତ,ସ୍ୱଭାବରେ ଗୃହପରିଣତ କରେ ସ୍ୱର୍ଗେ।ମନ ତଳ କୋହ,ଆଖିତଳ ଲୁହଲୁଚାଇ ଯେ ନାରୀ ହସେ,ଶତ୍ରୂତା ସ୍ୱଭାବ,ଥିବା ମନୋଭାବଶତ୍ରୁ ବି ଶରଣ ପଶେ।ସବୁଠାରୂ ନାରୀ ଶ୍ରେଷ୍ଠ,ଶ୍ରେଷ୍ଠତାର ଗୁଣେ,ଦେବୀର ସମ୍ମାନେରହିଛି ସଦା ସେ ଉଚ୍ଚ।ନାରୀ ସୁଲଭର ଗୁଣେ,ଘର, ପରିବାର,ସମାଜ ଓ ରାଷ୍ଟ୍ରବଦଳିଯାଏ ବି ଦିନେ। ବିବାସିନୀ ପଟ୍ଟନାୟକକାଳୁପଡା ଘାଟଖୋର୍ଦ୍ଧା
କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ହିଁ ଭଗବାନ୍ସେଇ ବାର୍ତ୍ତା ବହନ କରିନିଜ ଦେଶ ଛାଡ଼ି କୋଳେଇ ନେଲଭାରତ ବର୍ଷ କୁ।କୋଟି କୋଟି ଭାରତୀୟ ଙ୍କ ହୃଦୟ ରେବିରାଜିତ ହେଲ ମା ଟେରେସା ରୂପେ।ସତରେକେହି ଯଦି ଦେବୀ ଙ୍କ ରୂପ ଅବୟବପରି କଳ୍ପନା କରି ପାରେନାସେ ହିଁ ତ ତମେ, ତୁମେ ମା ଟେରେସା। କେତେ ସରାଗ ରେ ସେବା କରିବସତୁମେ ରୋଗୀ କୁସତେକିତୁମ ହାତ ରେ ଯାଦୁ ଅଛିତୁମ ସ୍ପର୍ଶ ରେ ସେ ଫେରି ପାଇଛି ନୂଆ ଜୀବନ। କଲିକତା ମହାନଗରୀର…
କନ୍ୟାଟିଏ ପରା ଦୁଇ କୁଳ ହିତାନାଆଁଟି ତାର ଦୁହିତାଦୁନିଆ କୁ ଧରି ଚଳି ପାରିଲେସେ ହୁଏ ଜଗତ ଜିତାତା ଚଲା ପଥରେ ପଡିଥାଏ କଣ୍ଟାତାକୁ ଦେଖିବାକୁ ହୁଏଭାଗ୍ୟହୀନ ଥିଲେ ଯଦି କିଛି ଘଟେଅପଦସ୍ତ ସିଏ ହୁଏକନ୍ୟାଟିଏ ହୁଏ ଜାୟା ଓ ଜନନୀଭଗିନୀ ବି ହୋଇ ଥାଏଜନନୀ ରୂପରେ କେତେ ଖୁସିରେସମସ୍ତଙ୍କ ଯତ୍ନ ନିଏସୀତା ଓ ସାବିତ୍ରୀ ଅହଲ୍ୟା ଦ୍ରୌପଦୀତାଙ୍କରି ଆଦର୍ଶ ସିଏନିଜ ସୁଖ ଭୂଲି କଷ୍ଟକୁ ଆବୋରିସଂସାରେ ନାଆଟି ବାହେତାର ଅବଦାନ ସ୍ବର୍ଗଠୁ ବଡସବୁଠି ପ୍ରଶଂସନୀୟସ୍ନେହ, ପ୍ରେମ,…
ବେଳେବେଳେ ମନ ଖୁବ୍ ଛଟପଟ ହୁଏ,ବିଚଳିତ ହୁଏକୋହରେ ବିଳପି ଉଠେ,ଅଥଚ କରି ପାରେ ନି କିଛି ।ଏହି କୋହ ତା’ରକେବଳ କିଛି ନ କରି ପାରିବା ପଣିଆର ।ଯେତେବେଳେ ସେ ମନ ଚାହାକାମ ସବୁ କରିପାରେ,ନିଜକୁ ପକ୍ଷୀ ମନେ କରେ ।ମନ ରାଇଜରେ ଭାବନାର ପକ୍ଷୀସାହାଯ୍ୟରେ ଆକାଶରେ ଉଡ଼ିବୁଲେ ।ଅଥଚ ବେଳେବେଳେଗୋଡ଼-ହାତ ଥାଇ ବି ସେପାଲଟିଯାଏ ବିକଳାଙ୍ଗ । ସାକ୍ଷୀ ଅଗ୍ରୱାଲଝାରସୁଗୁଡ଼ା
बदल दिए है हमने अबनाराज होने का अंदाजरूठने के बजह सिर्फमुस्कुरा दिया करते हैं कोई समझता नहींदर्द ऐ अल्फाज हमारेबे बजह किसी कोदर्द दिया नहीँ करते समझ लेतेहै इरादा लोगों काकोई हुम् दर्द कंहा यहांकोई नाराज देख के खुस तोकोइ नाराज कर के। हुम् तो आंसुओं को भीसमझा दिया करते हैबजह बे बजह हमेनम न…
ଶୀତ ଆଗେ କେବେ କହି ମୁଁ ପାରିନିଦୁଃଖର ସେ ଇତିକଥାପଲକ ଖୋଲିଲେ ଲକ୍ଷେ ଅବସୋସଅୟୁତ ଯୁଗର ବ୍ୟଥା।୦। କେନ୍ଦେରା ବଜାଇ ଯୋଗୀ ଗାଉଥାଏଜୀବନର ଯେତେ ଗୀତଲୁହଭିଜା ତାର ହୃଦୟ ହାଟକୁକରିଦେଇ କୁସୁମିତକାକର ଧଉଳା ସକାଳ ଓଠରୁଝରେ କାହିଁ କରୁଣତା।୧। ନୀରବିଗଲାଣି ନଗ୍ନ ନଟୀରନୂପୁର ର କ୍ଷୀଣସ୍ୱରଗୋଧୂଳି ସଂଜର ମିଠା ମହକରେମହକିତ ମନପୁରବଡ଼ ସୁକୁମାର ସ୍ମୃତି ର ସାଗରଅମାପ ତା ଗଭୀରତା।୨। ସର୍ବାଣୀ ଦାସପଥୁରିଆ ସାହିପଣ୍ଡିତ ମଠ (ନିକଟ)ପୁରୀ :୧
