Your blog category
ଏ ଗଳି ରେ ବସନ୍ତ ବେସୁରା,ଏ ଗଳି ରେ ରାତି ମାନେ ଅସହାୟ ||କାଉ ସମ ଖୁମ୍ପି ଖୁମ୍ପି ଅଦମ୍ୟ କାମନା,କାଢିନିଏ କଙ୍କାଳ ରୁ ମାଂସ ||ଉଙ୍କିମାରେ ଏ ଗଳି ରେ ଅବମୋକ୍ଷ ରଉଜୁଡା ବୁକୁ ଥରା ଦୀର୍ଘ ଶ୍ୱାସ|| ପଥର ରୁ ଅହଲ୍ୟା ରୂପ ପରିଗ୍ରହଅପୂର୍ଣ୍ଣ ସ୍ବପ୍ନ ର ଦୁରନ୍ତ ତାତ୍ସଲ୍ୟ,ଏ ଗଳି ରେ ବଦନାମ ଆକାଶଛାଇ ଆଲୁଅ ର ଲୁଚକାଳି ଖେଳଦେହ ଆଉ ଦହନ ର ଅବିସ୍ମୃତ ମାୟାଅପାର୍ଥିବ ବଳୟ ର ତୀବ୍ର ହଳାହଳ…
ମୁଖ ସୁନ୍ଦରକୁ ଦେଖିକି କେବେ ବିହୃଦୟ ନ ହୁଏ ଚିହ୍ନିହୃଦୟ ଚିହ୍ନିଲେ ସ୍ବତଃ ସ୍ବତଃ ସତେପ୍ରେମ ଭାଷା ହୁଏ ବର୍ଣ୍ଣି ।।ହୃଦୟ ନିର୍ମଳ ଥାଏଟି ଯାହାରପ୍ରେମ ବି ହୁଏ ତା’ ସ୍ବଚ୍ଛସହସ୍ର ସମସ୍ଯା ଲକ୍ଷେ ବାଧାବିଘ୍ନତାକୁ ଲାଗିଥାଏ ତୁଚ୍ଛ ।।ଯାହା ସହ ମନ ମିଶି ହୁଏ ପ୍ରେମତା’ ସବୁ ଲାଗେ ଅମୂଲ୍ୟବାହ୍ୟ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟକୁ ଦିଶେନି ଆଖିରେତା’ ହୃଦ ଦିଶେ ନିର୍ମଳ ।।ଜୀବନ ଓ ପ୍ରେମ କ୍ଷୀର ନୀର ଭଳିଏକ ସ୍ଥାନେ ତାଙ୍କ ବାସପ୍ରେମ ବିନା ପ୍ରାଣ ଅଧୁରା…
ବୁଆର୍ ରିସ୍ମି ମୁନୁଷ୍ କର୍ସିତାର୍ ଛୁଆ ପିଲାକେବୁଆର୍ ରିସ୍ମି ତାକତ୍ ଦେସିଅସମିଆଁର୍ ବେଲ୍ କେ ।।ବୁଆର୍ ରିସ୍ମି ବାଟ୍ କଢାସିବୁଦ୍ଧିର୍ ବାଡ଼ି ହଜିଗଲେବୁଆର୍ ରିସ୍ମି ହଁସେଇ ଦେସିଛୁଆର୍ ଭୁଲ୍ ସୁଧିର୍’ଲେ ।।ବୁଆର୍ ରିସ୍ମି ପାଏନ୍ ଦେସିମୁର୍’ଝାଲେ ତହଁକ୍ ପତର୍ବୁଆର୍ ରିସ୍ମି କନ୍ଦେଇ ଦେସିପାଏଲେ ସଫଲ୍ ମନ୍ତର୍ ।।ବୁଆର୍ ରିସ୍ମି ଉଁଚା ମନର୍ଉଁକିଆ ଦେଖାସି ସତେବୁଆ ଆମ୍’କୁ ଛାଡ଼ି ପଲାଲେସେ ରିସ୍ମି ଝୁର୍’ସୁଁ କେତେନାଇଁ ମିଲେ ଆର୍ ସତେ ।। ସନ୍ତୋଷ କୁମାର ଅଦାବରବୀରମହାରାଜପୁର,ସୁବର୍ଣ୍ଣପୁରମୋ-୯୭୭୭୯୧୦୭୧୮
ପଶ୍ଚିମ ଓଡ଼ିଶାର ବଡଖା ତିହାରଆମର ଗୋ ନୂଆଁଖାଇଯେନ୍ ଠାନେ ଥିଲେ ଭାଇ ଭାଇସବୁ ଘର୍ କେ ଆଏସନ୍ ଧାଇଁ । ଜାତି ଜାତି ଦରବ ସଙ୍ଗେପିଠା ପନା ଲେଥା ଖିରିଦେଖି ଦେଲେ ଟିକେ ମନ୍ ଭରିକରିପେଟ୍ ଯାଉଥିସି ପୁରି। ଲିପା ପୁଛା ହେଇକରି ଘର୍ ଦୂଆର୍ ସବୁଲଗୁଥିସି ନୂଆ ନୂଆନୂଆଁ କୁର୍ତ୍ତା ପିନ୍ଧି ନୂଆଁ ଖାଇମି ବୁଲିମନ୍ ହେଉଥିସି ଛାନିଆ । ଇଷ୍ଟ ଦେବୀ ଆମର ପୂଜା ପାଏସନ୍ଭୋଗ ଲଗସି ଖିରି ନଡ଼ିଆସବୁ ପୂଜା ପାଠ ସlରିନୂଆଁ…
मेरी ज़िन्दगी मैं कभी कोईचमत्कार क्योँ नहीं होती?ऐसा क्या गुनाह हो गयामुझसे ए खुदा की तेरेरेहमत की बरसात नहीं होती?मोहब्बत, मोहब्बत को तरसते रहेअरमानो को दबाये रखा,शिकायत किसी से क्या करेंजब समंदर ने ही प्यासा रखा || ||सुना था प्यार दस्तक देती हैदिल मैं एक बार कभी ना कभीहम ने भी उस पल का बेसब्री…
ଶିକ୍ଷକ ଜୀବନ ସୁନ୍ଦର ଜୀବନଏହା ଜୀବନର ଏକ ବ୍ରତଶିକ୍ଷକ ର ଲାଗି ପୁରା ସଂସାର ଟାହୋଇ ଯାଆନ୍ତି ଜାଗ୍ରତକଷଣକୁ ସହି ଉଚ୍ଚ କଣ୍ଠରେକରେ ସିଏ ବିଦ୍ୟା ଦାନଏ ଧରା ପୃଷ୍ଠରେ କିଏ ବି ହେବନିଶିକ୍ଷକ ସହ ସମାନଏ ଧରା ଧାମରେ ଉପାର୍ଜନ୍ତିଅବା ବୃଦ୍ଧ ବନିତାକିନ୍ତୁ ଭାଗ୍ୟବାନଯେ ସେହି ଲୋକଟିଯିଏ କରେ ଶିକ୍ଷକତାମାଟିର ପିଣ୍ଡୁଳା ସମ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଶିକ୍ଷକ ସଂସ୍ପର୍ଶେ ଆସିବିଦ୍ୟାର ଆଲୋକେ ଆଲୋକିତ ହୋଇଦିଅନ୍ତି ତମସା ନାଶିଶିକ୍ଷକ ପରା ଶିକ୍ଷକ ନୁହେଁସେ ଅଟେ ମର୍ତ୍ତ୍ୟର ଭଗବାନଶହ ଶହ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀ…
ଇ,ହସ୍ ଖୁସିର୍ ସୁର୍ତାତୋର୍ ମୋର୍ ସାଥ୍ଛଟନା ଛଟନା ଦୁ଼ଃଖମନା, ଆଉର୍ ଚାଙ୍ଘରି ଚାଙ୍ଘରି ରୁଷାଫୁଲାର ବୋଝ୍,କେତେ ଦୂର ତକ୍ ଯେ,ସବୁ ସେ ଦୁଇ ବଟିଆନ ହିଁ ସରିଯିବା,ପୁଟା ଲିଆଆଉ ଅଚଲ୍ ପଏସା ଭୁଗାନୁ ଝାରିଝୁରାକରି ଝିଟିଁସାଏଲେ।୧।ଅଁତରି ନୁ ଆଏଜ ତକ୍ଦୁଇ ବଟିଆ ର ଦୁହି ବାଟ,ଗୁନ୍ଦାଗୁପଲିଆ କରିଛେନ କେତେ,ଇବାଟେ ଯିମି କି ସେବାଟେବାଛବାର୍ ଥିନ ଗୁଜରି ଗଲାନ ସମିଆର୍ ଅନଲେଉଟା ବାଟ୍,ଅଜାନତକେ ନ ସରିଗଲା ସଵୁ ନାଟ।୨।ରେଲ୍ ଲାଇନ୍ର ଦୁଇ ଧାରେ ଠିଆ ହେଇକରି, ହାତ ଧରାଧରି,କେତେ…
ଦଶ୍ ମାସ୍ ଆଉ ଦଶ୍ ଦିନ୍ ଯିଏପେଟେ ଧରିଥିଲା ଦୁଖେ,ସେ ଫେର୍ ଆଏଜ୍ ଉପାସ୍ କରିଛେପୁଓ ରହୁ ବଲି ସୁଖେ । ପେଟ୍କେ ବୁଝାଇ ଟୁଁଣ୍ ଭୁର୍ତେଇନିଲ୍ଜେଇ କରି ତନ୍ପାଏନ୍ ବୁନ୍ଦେ ଘଲେ ଆସ୍ରା ନାଇଁତ’ବି ହକ୍ହକ୍ ମନ୍ । ସୁମରନା କରି ଦୁତି ବାହାନ୍କେଭଲେ ରଖିଥିବ ପର୍ଭୁତୁମର୍ ଦୟାନେ ପୁଓଟେ ପାଇଛେଁଜନମ୍ ଦେଇଛେଁ ଗର୍ଭୁ। ଅଲୁଆ ହେନ୍ତା ପୁଓଟା ମୋର୍ ହୋସବୁବେଲେ ଥାଉ ସଫାଖଁଡିଆ ନିହେଉ ଶହେ ଆଠ୍ ତକ୍ମଫା ହେଉ ସବୁ ଦଫା ।…
ମେଣ୍ଢାଙ୍କ ଭଳି ଧାଇଁ ଧାଇଁବାଟବଣା ହେବା ଓଶେଷରେଗୋଟିଏ ଇଚ୍ଛାର ଅପମୃତ୍ୟୁ ଘଟଣାଆଉ ଶରୀରରେଶୀହରଣ ଖେଳାଉନି ଏମିତି ଅନେକ ଇଚ୍ଛା ବର୍ତମାନସେଇ ମାଟି ରାସ୍ତାରେଦଦରା ଦରଜାର ଅପର ପାର୍ଶ୍ୱରେଜହ୍ନକୁ ଉଙ୍କି ମାରୁଥିବାଭଙ୍ଗା ଚାଳର ଫାଙ୍କରେନଇଁ ପଡ଼ିଥିବା ପିଠିରବୟସ ଆଢ଼ୁଆଳରେଶେଷ ନିଃଶ୍ୱାସ ତ୍ୟାଗ ପାଇଁ ଅପେକ୍ଷା କରିଛି ମହଣେ ସ୍ବପ୍ନକୁ ଜାଳିବା ପାଇଁମହଣେ କାଠ ବି ମିଳିବା କଷ୍ଟକରଅଭାବର ଏହି ମୁହୁର୍ତ୍ତରେପ୍ରତିଶ୍ରୁତିର ସେଇ କୁକୁଡ଼ା ଗୁଡିକବେଶ ସହାୟ ହୋଇଛିମୁକ୍ତି ପ୍ରାପ୍ତିର ପଥ ପ୍ରସ୍ତୁତି ପାଇଁ ଶବ, ନିଶ୍ଚିତ ଏକ ଆଶ୍ୱସ୍ତିଅକଥନୀୟ…
