श्रेणी: Blog

ହଁ.. ମୁଁ ବଞ୍ଚିଛି..ଦୁଃଖ ସମୁଦ୍ରରେ ଭାସିସୁଖର କୁଳ ଲଙ୍ଘିବାକୁ..!! କିମ୍ବା କୁହ..ନିଆଁରେ ପୋଡ଼ି ହୋଇ..ପୁନଃ ଜୀବନ୍ତ ହେବାକୁ..!! ଅଥବା କୁହ..ନିଜଠାରୁ ନିଜକୁ ଦୂରେଇ ନେଇ..ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଖରେ ରହି..ପୁଣି ଥରେ ନିଜ ପାଖକୁ ଫେରି ଯିବାକୁ..!! ନା..ସତରେ..ମରିବା ଆଗରୁ..ବିକଳ ହୋଇ..କେବଳ ଥରେ..ଥରେ ମାତ୍ର..ନିଃଶ୍ୱାସ ନେବାକୁ..ବଞ୍ଚି ଯିବାକୁ..!!?? ହଁ..ବଞ୍ଚିଛି..କାରଣ..ବଞ୍ଚିବାକୁ ପଡୁଛି..ବାରମ୍ବାର ମରି..ବାରମ୍ବାର ହାରି..ବାରମ୍ବାର..ବଞ୍ଚିବାକୁ ହିଁ ହେଉଛି..!!?? କାରଣ ମୃତ୍ୟୁ..ଆହୁରି ମୋତେ ନିଜର କରିନି..କେଜାଣି..ଆହୁରି କେତେ ନିଃଶ୍ୱାସ ବାକି..ସେହି ଶେଷ ଶାନ୍ତିର ନିଃଶ୍ୱାସ ନେବାକୁ..!! ମଧୁମିତା ମିଶ୍ରଭୁବନେଶ୍ୱର୯୪୩୮୪୭୦୮୦୭

ଆଉ ମୁଁ ଲେଖିପାରୁନି ମୋ ଭାବନାକୁଆଉ ମୁଁ ଦେଖିପାରୁନି ମୋ ଲୁହକୁଆଉ ମୁଁ ଶୁଣି ପାରୁନି ମୋ ହୃଦୟର ସ୍ପନ୍ଦନକୁଆଉ ମୁଁ କହିପାରୁନି ମୋ କୋହକୁଆଉ ମୁଁ ଅନୁଭବ କରିପାରୁନି ନିଜେ ନିଜକୁତେବେ ଆଉ ମୁଁ କ’ଣ ପଥର ପାଲଟିଗଲିତେବେ ଆଉ ମୁଁ କ’ଣ ମଣିଷତ୍ଵ ହରାଇଲିତେବେ ଆଉ ମୁଁ କ’ଣ ……..ମୁଁ ବର୍ତମାନ ଏକ ବିରାଟ ପ୍ରଶ୍ନବାଚୀସୁଦୀର୍ଘ ପାଚେରୀ, ପାଚେରୀ ସେପାଖରେଅସଂଖ୍ୟ କୋଳାହଳ କରୁଥିବା ମଣିଷପାଚେରୀ ଏପାଖରେଏକ ନିଶବ୍ଦ ପଣର ଅଶାନ୍ତ ଇଲାକାଧାଉଁଛି ଧାଉଁଛି ଅନବତ…

ମୋ ଜୀବନର ଚଲା ପଥରେ…..ମୁଁ ହସିବାକୁ ଭଲ ପାଏଁତାମାନେ ନୁହେଁ ଯେମୁଁ କାନ୍ଦି ଶିଖିନିମୋ ପାଇଁ କାନ୍ଦିବା ନୂଆଁ କଥା ନୁହେଁଆଖିର ଲୁହ ତ ପିଇବାମୋର ଅଭ୍ୟାସ ହେଲାଣି ।ଅନେକ ଥର ମୁଁଭୋକରେ, ସ୍ବପ୍ନ ରେ, ଆଶାରେ ଜଳିଛିକିନ୍ତୁ କେବେ ପାଉଁଶ ହୋଇନି ।ବାସ୍ତବିକ।ମୋ ପାଦରେ ହଜାରେ ସମସ୍ୟା ର ଜଞ୍ଜିର୍ତଥାପି ମୁଁ ଜିଇଁ ଛିମୁଁ ସଂଘର୍ଷ କରି ବଞ୍ଚିବାକୁ ଚାହେଁତା ମାନେ ନୁହେଁମୋ ଜୀବନରେ ଦୁଃଖ ନାହିଁ ।ଅନେକ ଅଭାବ ଅସୁବିଧା ଅସମୟରେ ଆସେତଥାପି ମୁଁ…

ଥରେ ଟୁକୁନା ଓ ତା ମା ଖରାଛୁଟି ରେ ତା ମାମୁଁ ଗାଁ କୁ ଯାଉଥିଲେ l ହାରାହାରି ଗୋଟିଏ କିଲୋମିଟର ଯାଏଁ ଗାଡି ର ସୁବିଧା ନଥିବାରୁ ମା ପୁଅ ଚାଲିଚାଲି ଯାଉଥିଲେ l ଟୁକୁନା କହିଲା ମା ଏତେ ଖରା ପୁଣି ଗରମ ଲାଗୁଛି ଚାଲି କି ଯାଇ ହେଉନି, ମା କହିଲେ ପୁଅ ରେ ଆଗ ରାସ୍ତାର ଦୁଇ କଡ଼ରେ ବହୁତ ଗୁଡ଼ାଏ ଗଛ ଥିଲା ସେତେବେଳେ ନା ଏତେ ଖରା କାଟୁ…

ଜୀବନ:ଓଳି ତଳ ର ବର୍ଷା ପାଣିରେକାଗଜ ଡଙ୍ଗାଏତେ ଲୋଚାକୋଚା !ଜୀବନ ରଚନାରଶେଷ କଥାରେଶୂନ !ଶୂନ ଶୂନ ଶୂନସବୁ ମୋଟରେଶୂନ !ଶୂନ୍ୟରେ ଜୀବନ ଆରମ୍ଭଶୂନ୍ୟରେ ଶେଷ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ଚନ୍ଦ୍ର ପାଢ଼ୀ କୋଲନରା, ରାୟଗଡ଼ାମୋ._୮୯୧୭୩୨୪୫୨୫

ସୁମନ ସୌରଭ ଆଣିଲା ଗୌରବତୁମ କରସ୍ୱର୍ଶେ ଶିଳ୍ପୀଆଙ୍କିଗଲ କେତେ ନାନା ଜାତି ଚିତ୍ରହୁଏନାହିଁ ତାହା କଳ୍ପି ମରିଭୂମେ ମଧ୍ଯେ ଗୋଲାପ ଫୁଲରମେଳଣ ମଞ୍ଜୁଳ ଶୋଭାଘନ ତମିସ୍ରାରେ ଆଲୋକର ବହ୍ନିବିକାଶିଲା ତାର ଆଭା ଶିକ୍ଷାର ମନ୍ଦିରେ ଉନ୍ନତ ଶିରରେଉଡିଲା ବିଜୟ ଧ୍ୱଜାଭାଷା ସାହିତ୍ୟର ସୁଦୃଢ ସାରଥିରାଗ ଅଳଙ୍କାର ସଜା ଅବେଳେ ପଡିଲ କାଳଯମ ହାତେଝୁରେ ଏଠି ମନ୍ଦାକିନୀଝୁରେ ଗଂଗାଧର ମହା ବିଦ୍ୟାଳୟବୁଢାରଜା ସୁହାସିନୀ ଗୋଲକ ବାସିନୀ କୋଳେ ଧରିଥାନ୍ତୁଆତ୍ମା ପାଉ ସଦଗତିନିଳାଚଳ ନାଥ ଅନାଦି ପୁରୁଷଯାଚିଦେଉ ଗୋ ମୁକତି…

ଚାହା ଚାହା ରଡି ଥିରେଲ୍ ପ୍ଲାଟଫରମ୍ ଗର୍ ଜେଇ ଦେଉଛେ,ଦୁଇ ପଏସାର୍ ଲାଗିଜୀବନ୍ ଟା ବାଜି ଲଗେଇଛେ ,କାଲ୍ ଛୁଇଲେ ଲୁହା ରାକ୍ଷସଟାଯେଚାପି ଦେବାଇ କଥା ଟା ସଭେ ଦେଖୁଛନ୍ ,ବୁଢା ବାପ୍ କେ ବିଡିଗୁଟେଆଉବୁଢୀ ମା’କେ କପଟା ଟେଘିନି ଦେବାର୍ ଆଘ୍ ରୁସଭେ ମରିଗଲେ ନ ।ଇ ପ୍ଲାଟଫରମ୍ ଟାଏକା ତାର୍ ମା ବୁଆ ,ଅଟ୍ କୁ ଅଟ୍ କୁ ନରଦି ଯାଉଛେବାବୁ, ଭାୟା, ଆଁଗିଆ ,ହଜୁରନୁକପ୍ ଟେ ବଢେଇ ଦେଉଛେ ।ବରସ୍ ଯାକର୍ ଯାତ୍ରା…