ମୁଁ ବୋଧେ କିଛି କହୁଥିଲି କିଛି ତ କହୁଥିଲି ହଁ ଆପଣ କିଛି କହି ପାରିବେ ମୁଁ କ’ଣ କହୁଥିଲି କ’ଣ କହିଲେ ମୁଁ ଜମାରୁ କିଛି କହିନି ଓ ହୋ ବୁଝିଲି, ବୁଝିଲି ଏମିତି ମୋ ସହିତ ଅନେକ ଥର ହୁଏ କଥା କ’ଣ କି ….., ହେ ଭଗବାନ୍ ଦେଖିଲ ମୁଁ ଯେଉଁ କଥା କହିବା ପାଇଁ ଆସିଥିଲି ହଁ ମୃତ୍ୟୁ ର ଜନ୍ମ ଉପାଖ୍ୟାନ । ସେ କେମିତି ଆସିବ ? ମୃତ୍ୟୁ…
କେହି ଜଣେ ଆଙ୍କିଦେଲା ଧାରେ କଜଳ ଲଗେଇଦେଲା ସିନ୍ଦୂର ପିନ୍ଧାଇଦେଲା ଶାଢ଼ୀ ଡାକି ଦେଲା ‘ଦେଵୀ ‘। ଯାଚିଲି ଅମର ବର ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟ ଆହୁରି ଅନେକ କିଛି.. କେହି ମାଗିଲେ ନାହିଁ ନେଲେ ନାହିଁ କିଛି ନା କିଛି । କେହି ଡରିଲେ ନାହିଁ ଖରାକୁ ବର୍ଷାକୁ ବିଜୁଳିକୁ ଶୀତକୁ । ଫେରି ଦେଖିଲି ସେଦିନର ଛେଉଣ୍ଡ ଛୁଆ ବନି ଯାଇଛି ବାପା ଜୋର୍ କରି କେହି ଜଣେ ଭିଡ଼ି ଧରିଛି ଭାଙ୍ଗି ଯାଇଥିବା ହୃଦୟ ସମୟ…
ଏ ପଟେ ଗରାଖ ଙ୍କ ଭିଡ଼ ସେ ପଟେ କଅଁଳା ଶିଶୁ ର ଭୋକିଲା ଚିତ୍କାର ଇଏ ସନ୍ଧ୍ୟା ର ଆବର୍ତ୍ତମାନ ରେ ବଦନାମ ଗଳି ରେ ଥିବା ଝୁମ୍ପୁଡ଼ି ଘରର ନିତିଦିନିଆ ଘଟଣା, ବେଳେ ବେଳେ ମନ କୁ ଖୁବ ଉଦବେଳିତ କରେ, କିନ୍ତୁ ପେଟର ଭୋକ ଯେ ଅସହ୍ୟ, ଧନବାନ ପ୍ରେମିକ ଙ୍କ କଅଁଳ କଥା ରେ ଦିନେ ଝରି ପଡିଥିଲା ଗାଉଁଲି କନ୍ୟା ବିକି ଦେଇ ବଦନାମ ଗଳି ରେ ଚାଲିଯାଇଥିଲା ଧୋକାବାଜ…
ବିରହ ମାନେ ପଚାର ମୋହନ ବଇଁଶି କୁ କେତେ ବା ହେଉଛି ବାଧା, ରାଧା ବିରହ ରେ ବାଜୁନି କି ସଖା ଶୁଭୁନି ରାଧା ରାଧା ।। ବିରହ ମାନେ ପଚାର ରାଧା ପାଉଜି କୁ ପଡ଼ିଛି କି ମୁହଁ ମାଡ଼ି,? ଶୁଭୁନି ରୁଣୁ ଝୁଣୁ ଶବ୍ଦ ସ୍ୱର ଯାଇଛି ଅବା ଛିଡ଼ି ।। ବିରହ ବେଦନା ପଚାର ରୁକୁଣୀ ଗଭା କୁ ନାନା ପୁଷ୍ପେ ହେଇଛି ସଜା, ଚାହୁନି ବାଙ୍କ ଚାହାଣି ଟେ ଚକାଆଖି କେତେ…
ହୃଦୟ ଜିଣିବାର କଳା ଟିକିଏ ଯଦି ଜଣାଥାଆନ୍ତା ତା’ ହେଲେ କେତେ ଦିନରୁ ତୁମ ହୃଦୟ ଜିଣି ନେଇଥାଆନ୍ତି ହଁ ମୁଁ ତ’ମୋ ହୃଦୟ ଭିତରେ କବର ଦେଇ ରଖିଛି ମୋର ସମସ୍ତ ଇଛ୍ଛା ଆଉ ଆକାଂକ୍ଷାକୁ ନିଜକୁ ଅଭିଶପ୍ତ ଅହଲ୍ୟା ଭାବିନେଇଛି କେବେ ତୁମର ସ୍ପର୍ଶ ଟିକେ ପାଇବି ସେ ପ୍ରତୀକ୍ଷାରେ ମୁଁ ନିଶ୍ଚଳ ପ୍ରତିମାଟିଏ ପାଲଟିଯାଇଛି ମୁଁ ଜାଣେ ମୋର କୌଣସି ଅଧିକାର ନାହିଁ ତୁମ ଉପରେ ତଥାପି କାହିଁକି ଖାଲି ତୁମରି ସ୍ୱପ୍ନ …
ମୁଁ ନାରୀ ମାଗିନେବି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଖେ ମହଣ ମହଣ ଆଶିଷ ବିଶ୍ଵ ସ୍ଵାର୍ଥ ଲାଗି। ଯୋଡ଼ ହସ୍ତେ ନେହୁରା ହୋଇ ଡାକିବି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ହେ ଈଶ୍ୱର ! ମୋର ସମସ୍ତ ଆୟୁଷ କୁ ଚେନାଏ ଚେନାଏ କରି ବାଣ୍ଟିଦିଅ ଆବଶ୍ୟକ ଥିବା ମଣିଷ ମାନଙ୍କ ଭିତରେ, ନାରୀ ରୂପେ ଜନ୍ମ ମୋ ଏ ଧରା ବୁକୁରେ ‘ମୁଁ ‘ମୋ ପାଇଁ ନୁହେଁ ତୁମେ କ’ଣ ଏକଥା ଜାଣିନ! ନାରୀ….. ଜାୟା, ଜନନୀ,ଭଗିନୀ ଭୋଗିବାକୁ ଆସି…
ନିଃସ୍ଵାର୍ଥପର ମଣିଷ ଟେ ସିଏ କରେ ସଂଘର୍ଷ ଝଡକୁ ସାମ୍ନା, କା ସହିତ ତୁଳନା କରି ହେବ ନି ସେଇ ପରା ଖାଣ୍ଟି ସୁନା। ନିଃସ୍ଵାର୍ଥପର ମଣିଷ ଟେ ସିଏ ଖୁସିକୁ କରେ ବିଚରଣ, ଦୁନିଆ ଲୋକେ ଉଲ୍ଲାସେ ଥିଲେ ଝଲସୁ୍ ଥାଏ ତା ମନ। ନିଃସ୍ଵାର୍ଥପର ମଣିଷ ଟେ ସିଏ ବେଦନାକୁ ଚାପି ରଖେ, ନିଜର ଯନ୍ତ୍ରଣାକୁ ସେ ଭୁଲି ଅନ୍ୟର ଯାଇ ଦେଖେ। ନିଃସ୍ଵାର୍ଥପର ମଣିଷ ଟେ ସିଏ ସଭିଙ୍କୁ କରେ ସମ୍ମାନ, ଅନ୍ୟ…
ନାରୀ ଆଉ ପୁରୁଷ….ଗୋଟିଏ ମୁଦ୍ରା ର ଦୁଇଟି ପାର୍ଶ୍ଵ ସତ…କିନ୍ତୁ …ଜୀବନରେ.. ସ୍ୱାମୀ ସ୍ତ୍ରୀ ର ଭୂମିକା ରେ ଅଭିନୟ କଲା ବେଳେ.. ନାରୀ ର ମାନ ଅଭିମାନ ଭାରି ପଡ଼ିଯାଏ..,, ନାରୀ ସ୍ନେହମୟୀ..,, ପ୍ରେମ ନିର୍ଝରିଣୀ.. ,,ସହନଶୀଳା..,, ହେଲେ.. ନାରୀ ‘ମାନ ମୟୀ’ ସମ୍ମାନ ପ୍ରିୟା…,, ଦୁନିଆଁ ଆଖିରେ .. ନିଜର ମାନ ସମ୍ମାନ କୁ ଅକ୍ଷୁର୍ଣ୍ଣ ରଖିବା ପାଇଁ.. ସେ ପୁରୁଷ ର ହାତ ଧରେ…,, ସେ ଦୁର୍ବଳା ନୁହେଁ ,,କିନ୍ତୁ ‘ଲତା’ ଟିଏ…
ମୁଁ ଅଙ୍ଗୁଳିମାଳ… ଶହେସାତ ମୃତ୍ୟୁକୁ ଗଳାରେ ଲମ୍ବାଇ ଅନ୍ଧକାରେ ଖୋଜୁଛି ସ୍ୱର୍ଣାଭ ସକାଳ। ଅନ୍ୟର ଇଚ୍ଛାକୁ ହତ୍ୟାକରି ସ୍ୱଇଚ୍ଛାକୁ କରିଛି ଗଳାହାର ମାତ୍ର ଅଙ୍ଗୁଳିମାଳ ଲାଗେ ଏବେ, ସତେ ସହସ୍ରଭାର ବିଷୟ କଙ୍କାଳ। ଇଚ୍ଛା ମୋର ରକ୍ତାଭ ପଳାଶ ପୁଣି ରୌଦ୍ରଠାରୁ ଉଷ୍ମ ରକ୍ତମୁଖା ମୁଁ ନିଜ କାଳ ଖୋଜିବୁଲେ ନୂତନ ଅଗୁଂଳି ହତ୍ୟାକରି ମୁଣ୍ଡ ମାଳମାଳ। କାହାର ଏ କୁହୁକ ପରଶ ବନଭୂମି ଲଭୁଛି ଉଶ୍ୱାସ ଓଠରେ ଧାରେ ଦିବ୍ୟ ମଲ୍ଲୀହସ ସତେ ଶତ ଦେବଙ୍କ…
