ସବୁକିଛି ନେଇଗଲା ପ’ରେଟିକିଏ ବି ଫେରି ଚାହୁଁନ!କେମିତି ବଞ୍ଚିବି ଯେ-ଆଙ୍ଗୁଠି ଗଣା ରେ ବି ସରୁ ନାହିଁ ଦିନ। ଅସହ୍ୟ ହେଉଚିନିଶ୍ୱ ଜୀବନରେ ନେବାକୁ ନିଶ୍ୱାସତୋଫା ତୋଫାଜହ୍ନ ଆଲୁଅରେ ମିଳେଇ ଯାଉଚିମୋ ପୁରୁଣା ଦିନର ବିଶ୍ଵାସ ଆଞ୍ଜଳୁ ରୁବାଲି ସବୁ ଝରି ଗଲା ଭଳିଆଙ୍ଗୁଳି ସନ୍ଧିରେ ସରି ଯାଉଚି ଆୟୁଷତୁମେ ଆସ ବା ନ ଆସଏମିତି ଚାହିଁଥିବିତୁମ ଫେରିବା ବାଟକୁଥିବା ଯାଏ ପିଣ୍ଡରେ ଶେଷ ନିଶ୍ଵାସ। ତପନ କୁମାର ବେହେରା କାନପୁର, ନରସିଂହପୁର,
ଭାଙ୍ଗି ପଡିଥିବା ଖଣ୍ଡେ ଆକାଶକୁଜଣେ ଆଉଜି ରହିଏକ ଲୟରେ ଚାହିଁ ରହିଥିଲାଆଉ ଖଣ୍ଡେ ଆକାଶକୁସବୁକିଛି ଦୃଶ୍ୟମାନ ତଥାପିସବୁଠି କେବଳ କୋଳାହଳ ଅନେକ ମଲା ଶରୀରଉଠିବା ପାଇଁ ଅପେକ୍ଷାରତସେମାନଙ୍କ ଜୀବଦ୍ଦଶାରେ କରିଥିବାପାପ ପୂଣ୍ୟର ହିସାବ ଦେବାକୁନର୍କ କିମ୍ବା ସ୍ୱର୍ଗ ପ୍ରାପ୍ତି ପାଇଁ ସମସ୍ତ କୋଳାହଳ ମଧ୍ୟରେଦୃଷ୍ଟି ଅଢ଼ୁଆଳରେ ରହିଥିବାଏକ ଶିଶୁର ନିଷ୍ପାପ ଚକ୍ଷୁ କିନ୍ତୁଠହରେଇ ନେଇଥିଲା ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ଠିକଣାକୁ ଗୋପନରେ ଯାଇ ପଚାରିଥିଲା ପ୍ରଶ୍ନଟିଏସେଠି ତୁମେ କାହିଁକି ନାହଁ ବୋଲି ?ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା ନିରୁପାୟ ଏଥରକି ବା ଉତ୍ତର ଦେବେ…
ସ୍ୱାଧୀନ ସ୍ଵାଧୀନ ଭାରତ ସ୍ୱାଧୀନଆମେ ଗାଉଛି ମୁକ୍ତିର ଗୀତଜଗତେ ଯାହାର ଉଡୁଅଛି ବାନାଆମେ ଧରିଛୁ ତାହାର ନେତ।ଜୟ ହିନ୍ଦ୍ ! ଜୟ ହିନ୍ଦ୍! ଜୟ ଭାରତବିଶ୍ଵ ଗୁରୁ ଯିଏ ଜ୍ଞାନ ବିଜ୍ଞାନରେବିଶ୍ଵ ଭାତୃତ୍ଵ ଯାହାର ଟେକରଖିବୁ ମାନ ଏ ମାଟିର ସନ୍ତାନବଳି ଦେବୁ କାଟି ବେକ।ଜୟ ହିନ୍ଦ୍ ! ଜୟ ହିନ୍ଦ୍! ଜୟ ଭାରତହିମାଦ୍ରି ଯାହାର ସୁଦୃଢ଼ କବଚସିନ୍ଧୁ ପଖାଳେ ଯା ପାଦସଂସ୍କୃତି ଯାହାର ଅନନ୍ୟ ଅପାରଯା’ର ମାଟିର ସ୍ଵାଦ ଅମୃତଜୟ ହିନ୍ଦ୍ ! ଜୟ ହିନ୍ଦ୍!…
ଅଧିକ ପଢିବା ସହରକୁ ଯିବା ଛୋଟ ପରିବାର ଗଢ଼ୀଯୌଥ ପରିବାରୁ ଭିନ୍ନ ହୋଇ ଚଢି ସ୍ଵେଛା ଚାରିତା ର ସିଡି,ପ୍ରତିଯୋଗିତା ରେ ଜୀବନ ଧାଉଁଛି ଖୋଜି ସୁଖର ସପନରାତିକ ଭିତରେ ସଉଧ ତୋଳିବ ବିକଳ ହୁଅଇ ପ୍ରାଣ,,ଆଧୁନିକ ଯୁଗେ ସମୟ ଅଭାବ ସନ୍ତାନ ଟିଏ ପାଇଁକର୍ମଜୀବି ପୁଣି ଦମ୍ପତି ଦ୍ବୟ ଯେ ଟଙ୍କା ରୋଜଗାର ପାଇଁ,ଆୟା ମା ଧାଇ ମା କୋଳ ରେ ବଢ଼ଇ କୋମଳ ଶିଶୁ ଜୀବନମା ସ୍ନେହ ଅବା ମାଆ ସ୍ତନ୍ୟ ଟିକେ ଶିଶୁ…
ଆକାଶଟା ମୋ ପିଠିରେ ନଇଁ ପଡ଼ିବା ପରେମୁଁ ତାକୁ ଅକ୍ଳେଶରେ ବୋହି ନିଏଅତ୍ୟନ୍ତ ହାଲୁକା ସିଏତାକୁ ନେଇ ଥୋଇ ଦିଏମୋ ଘର କାନ୍ଥରେ ନିର୍ମିତ ଆଲମାରୀରେଘୁମେଇ ପଡ଼େମୁଁ ମଧ୍ୟ ଆବୋରି ନିଏ ବିଛଣାକୁଭଭୟ ଶୋଇପଡୁ ନିସ୍ତେଜ ଶରୀର ସହଆକାଶ ପିଠିରେ ଲଦି ହୋଇଥିବାଚନ୍ଦ୍ର ଓ ଅସଂଖ୍ୟ ତାରା କିନ୍ତୁରାତି ତମାମ ଅନିଦ୍ରା ରହନ୍ତିଚାହିଁ ରହନ୍ତି , ବୋଧେ ଆମକୁ ଜଗିଥାନ୍ତିମୁଁ କଡ଼ ଲେଉଟାଇ ବେଳେ ବେଳେସେମାନଙ୍କୁ ନିରେଖି ନିଏପୁଣି ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ହୁଏସମଗ୍ର ଆକାଶ ଓ ରାତି ତ…
ଏକା ଏକା ଲାଗେ ଆଜି – ୪ (ଘୋଷା)ବିଜନ ବେଳାରେ ପବନ ବାହୁନେସ୍ମୃତିଝରା ଦିଏ ମନ ଉପବନେଆଖିପତା ଯାଏ ଭିଜି (ଘୋଷା) ସଞ୍ଜ ସକାଳରେ ଯେବେ ଦୀପ ଜଳେଦିଶିଯାଏ ତୁମ ମୁହଁଶଙ୍ଖ ବାଜି ଉଠେ ମନର କୋହରେଭଉଁରୀ ଖେଳଇ ଲୁହ – ୨ ରହି ରହି ଚାଲେ ପଛକୁ ଚାହିଁ ମୁଁବସି ବସି ଯାଏ ହଜି (ଘୋଷା) ଦୂର ଦିଗନ୍ତରେ ମିଛ ମିଳନରେହସଇ ମାଟି ଆକାଶପ୍ରେମ ବିରହରେ ପ୍ରେମୀ ଜିଏଁ ମରେହସି ପିଇ ଥାଏ ବିଷ –…
ଧଳା ଚକ୍ ଚକ୍ ପୋଷାକ ଲଗାଇକଳା କାମ କିଆଁ କରୁଛିଭଦ୍ରତାର ମୁଖା ପିନ୍ଧି ରାଜନେତାଜନତାଙ୍କୁ କିଆଁ ଲୁଟୁଛି ।।ଗରିବଙ୍କ ପାଇଁ ଆସୁଛି ଯୋଜନାବାଟରେ କିଆଁ ଗଳୁଛିଗରିବ ର ଦାନା ବାଟ ରୁ କାହିଁକିଅମଲା ପାଖକୁ ଯାଉଛି ।।ଝିଅ ପୁଅ ଯଦି ସମାନ ହେଲେଣିଝିଅ ହେଲେ ଦୁଃଖ କାହିଁକି ,ପୁଅ ପାଇଁ ବାର ବରତ ଆଜିବିମା କିଆଁ ସତେ ରଖୁଛି ।।ସମସ୍ତେ ସମାନ ଡିଣ୍ଡିମ କରନ୍ତିସବୁ ସରକାର କାହିଁକି ?ଜାତିଭେଦ କିଆଁ ଚାକିରୀ କ୍ଷେତ୍ରରେସବୁଠାରେ ଆଜି ରହିଛି ।।ଭୋଟ୍…
ଏଇ କିଛି ଦିନ ତଳର କଥାପୁରୁଣା ଫଟୋ ସବୁ ଉପରେ ନଜର ପଡିଗଲା,ଆଉ ଫଟୋ ଦେଖି କ୍ଷଣିକ ପାଇଁ ମୁଁ ସ୍ତବ୍ଧ ହୋଇଗଲି lକିଛି ମୁହୂର୍ତ ପାଇଁ ମୁଁ ନିଜକୁ ହଜେଇ ଦେଲିସେଇ ଫଟୋ ଗୁଡିକ ମେଳରେ,ଆଉ ଗୋଟେ ଅବାସ୍ତବ ଦୁନିଆଁରେ ବାସ୍ତବତାକୁ ଆପଣେଇ ନେଲି lଅନେକ କଥା ହେଲା ମୋର ଫଟୋ ଗୁଡିକ ସହିତହସଲୁହ, ମାନ ଆଉ ଅଭିମାନର lତଥାପି କିଛି କଥା ବାକି ରହିଗଲାରାଗରୁସା, ପ୍ରେମ ଆଉ ପ୍ରତାଡ଼ନାର lମୁଁ ଅନୁଭବ କରିପାରୁଥିଲି ଫଟୋରେ…
ମହାତୀର୍ଥ ଭସ୍ମ ଅଥବା ଚନ୍ଦନ ଚିତା ସଦୃଶବୋଳିନିଅ କପାଳରେ, ଦେଲି ମୋର ‘ସତୀତ୍ୱପଣ’ଶୁଭ୍ର ବସ୍ତ୍ର, କୌପୀନ ପରି ଆବୋରି ନିଅ ତୁମ ଅଙ୍ଗରେମୋ ଷୋଳକଳାରେ ନିହିତ ଗୋଟିଏ ‘ଶୃଙ୍ଗାର’ । ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ ହସ୍ତପ୍ରସାରୀ ଚାହିଁଛି ମୁଁ ତୁମକୁନିଅ ମୋ ହାତରେ ତୁମ ପାଇଁ ଅଛି ଛଳଛଳ ଶୁଦ୍ଧ ସ୍ନେହ‘କ୍ଷମା’, ‘କରୁଣା’, ‘ଶାନ୍ତି’, ‘ମମତ୍ୱ’ର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଚତୁଃରଙ୍ଗତୁମ ଶାଶ୍ୱତ ହୃଦୟର ମୃତ୍ତିକାରେକିଞ୍ଚିତ ଅନୁରାଗ ଭିଜେଇ ଏ ସବୁକୁ ବୁଣିଦିଅ,,ଗଭୀର ଆଶ୍ବାସନାର ଦିଗବିଳୟ ହୁଅ ତୁମେ ମୋ ପାଇଁଜଗତ ଅନ୍ଧାର…
ମୋ କବିତାର ନାୟିକା ଗୋ ତୁମେପୂର୍ଣ୍ଣିମା ରାତିର ଜନ୍ହତୁମକୁ ମୁହୂର୍ତ୍ତେ ନ ଦେଖିଲେବୁଝେ ନାହିଁ ମୋର ମନ ।ମୋ ସାହିତ୍ୟର ଅଳଙ୍କାର ତୁମେସର୍ବ ଶୋଭାର ଗୋ ସଦ୍ମମୋ ହୃଦୟର ରାଣୀ ଅଟ ତୁମେସରସୀ ଜଳର ପଦ୍ମ।ମୋ ଲିଖନୀର ଭାବନା ଗୋ ତୁମେସୁଖ ଦୁଃଖର ସାଥୀଗଭୀର ପ୍ରେମର ଲାବଣ୍ୟ ଗୋ ତୁମେମନେ ପଡ ଦିନ ରାତି।ମୋ ଜୀବନର ଆଧାର ଗୋ ତୁମେଖିଲି ଖିଲି ଦିଅ ହସିମୋ ପ୍ରେମ ସଙ୍ଗୀତର ମିଠା ସ୍ୱରହେଇକଣ୍ଠ ରେ ଯାଅ ଗୋ ବସି ।…
