ବରଷକ ବାରମାସ ଲୋ ବଉଳବରଷକ ବାର ମାସ ,ବର୍ଷାରେ ଆଷାଢ଼ ଶ୍ରାବଣ ବଉଳସବୁଜ ଧରଣୀ ହସେ ।।ଚାଷୀଭାଇ ମନ ଉଲ୍ଲାସ ବଉଳକ୍ଷେତେ କରିବାକୁ ଚାଷ ,କୋଦାଳ କାନ୍ଧେଇ ଚାଲେଲୋ ବଉଳହୃଦେରଖି ସେ ବିଶ୍ଵାସ ।।କ୍ଷେତରେ ବିହନବୁଣେ ଲୋ ବଉଳବାଟିଆ ଦିଅଇ ଚାଷୀ ,ମଇ ଦେଇଥାଏ କ୍ଷେତରେ ବଉଳକୋଡ଼ି ହାଣିଥାଏ ହସି ।।ଗୋବର ଖତକୁ ଆଣେଲୋ ବଉଳସାରକରି ଦେବା ପାଇଁ ,ସାରପାଇ ଚାରା ହୃଷ୍ଟପୃଷ୍ଟ ହୁଏବଢ଼ିଯାଏ ଧାଇଁ ଧାଇଁ ।।ଘାସଗଛତକ ବାଛେ ଲୋ ବଉଳଚାରାକୁ ଯତନେ ରଖି ,ଚାରାକୁ…
ଭୟ କାତର ମଧ୍ୟରେ ନାରୀର ବିଚରଣକାଳ ରାତ୍ରିକୁ ମନରେ ବଡ଼ ଭୟ ତା’ରଏଇ ସତମିଛ ସଂସାରେ କାହିଁ ନାହିଁ ତା’ର ସମ୍ମାନନାରୀ ଆଉ ପୁରୁଷ ମୁଦ୍ରାର ଦୁଇ ପାର୍ଶ୍ଵ ସଦୃଶଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କର ଏକାନ୍ତ ମଧୁର ସଂଯୋଗ ଆଉ ପ୍ରୀତି ପ୍ରଣୟର ସାଥୀ ସହଚରତଥାପି କାହିଁକି ଏକାକୀ ନାରୀଟିଏନରକୁ ରାତିରେ କରୁଥାଏ ମନେ ଭୟ ।ହଁ ଯଦି ସେ ଥାଏ ଏକାକୀ ତେବେଏ ନର ପିଶାଚର ହୃଦୟେ ଲୁକ୍କାୟିତ ଥାଏକେବଳ କାମନା ବାସନା ଭରପୂରମନ୍ଦ ପ୍ରବୃତ୍ତିରେ ସଦା ଲୟ…
ସତ୍ୟ ଶାନ୍ତି ଦୟା କ୍ଷମା ସୁଗୁଣ ଯେ ସହଜାତ ମାନବ ରଦେବତା ଦୁର୍ଲଭ ଉଚ୍ଚ ବିଚାର ତ ଅଟେ ଜ୍ଞାନୀ ଗୁଣି ଙ୍କର,, ସତ୍ୟ ର ପଥେରେ ପଥିକ ଯେ ନର ଛୁଁଏନାହିଁ ଭବ ବାଧାଅସତ୍ୟ ର ମାର୍ଗ ଅନ୍ଧକାର ମୟ ମିଳେନାହିଁ ସଫଳତା,, ଅହିଂସା ଧର୍ମ କୁ ଆଚରଣ କରି ବିଶ୍ୱ କୁ ଜିଣିଲେ ଗାନ୍ଧୀଶାନ୍ତ ଚିତ୍ତ ସଦା ସଂଯମୀ କରାଏ ସହିଷ୍ଣୁତା ଗୁଣ ଭରି,, ସେବା ପରାୟଣ ଚିତ୍ତ ରେ ପିୟୁଷ ସର୍ବଦା ବରଷୁ…
ସବୁକିଛି ନେଇଗଲା ପ’ରେଟିକିଏ ବି ଫେରି ଚାହୁଁନ!କେମିତି ବଞ୍ଚିବି ଯେ-ଆଙ୍ଗୁଠି ଗଣା ରେ ବି ସରୁ ନାହିଁ ଦିନ। ଅସହ୍ୟ ହେଉଚିନିଶ୍ୱ ଜୀବନରେ ନେବାକୁ ନିଶ୍ୱାସତୋଫା ତୋଫାଜହ୍ନ ଆଲୁଅରେ ମିଳେଇ ଯାଉଚିମୋ ପୁରୁଣା ଦିନର ବିଶ୍ଵାସ ଆଞ୍ଜଳୁ ରୁବାଲି ସବୁ ଝରି ଗଲା ଭଳିଆଙ୍ଗୁଳି ସନ୍ଧିରେ ସରି ଯାଉଚି ଆୟୁଷତୁମେ ଆସ ବା ନ ଆସଏମିତି ଚାହିଁଥିବିତୁମ ଫେରିବା ବାଟକୁଥିବା ଯାଏ ପିଣ୍ଡରେ ଶେଷ ନିଶ୍ଵାସ। ତପନ କୁମାର ବେହେରା କାନପୁର, ନରସିଂହପୁର,
ଭାଙ୍ଗି ପଡିଥିବା ଖଣ୍ଡେ ଆକାଶକୁଜଣେ ଆଉଜି ରହିଏକ ଲୟରେ ଚାହିଁ ରହିଥିଲାଆଉ ଖଣ୍ଡେ ଆକାଶକୁସବୁକିଛି ଦୃଶ୍ୟମାନ ତଥାପିସବୁଠି କେବଳ କୋଳାହଳ ଅନେକ ମଲା ଶରୀରଉଠିବା ପାଇଁ ଅପେକ୍ଷାରତସେମାନଙ୍କ ଜୀବଦ୍ଦଶାରେ କରିଥିବାପାପ ପୂଣ୍ୟର ହିସାବ ଦେବାକୁନର୍କ କିମ୍ବା ସ୍ୱର୍ଗ ପ୍ରାପ୍ତି ପାଇଁ ସମସ୍ତ କୋଳାହଳ ମଧ୍ୟରେଦୃଷ୍ଟି ଅଢ଼ୁଆଳରେ ରହିଥିବାଏକ ଶିଶୁର ନିଷ୍ପାପ ଚକ୍ଷୁ କିନ୍ତୁଠହରେଇ ନେଇଥିଲା ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତାଙ୍କ ଠିକଣାକୁ ଗୋପନରେ ଯାଇ ପଚାରିଥିଲା ପ୍ରଶ୍ନଟିଏସେଠି ତୁମେ କାହିଁକି ନାହଁ ବୋଲି ?ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା ନିରୁପାୟ ଏଥରକି ବା ଉତ୍ତର ଦେବେ…
ସ୍ୱାଧୀନ ସ୍ଵାଧୀନ ଭାରତ ସ୍ୱାଧୀନଆମେ ଗାଉଛି ମୁକ୍ତିର ଗୀତଜଗତେ ଯାହାର ଉଡୁଅଛି ବାନାଆମେ ଧରିଛୁ ତାହାର ନେତ।ଜୟ ହିନ୍ଦ୍ ! ଜୟ ହିନ୍ଦ୍! ଜୟ ଭାରତବିଶ୍ଵ ଗୁରୁ ଯିଏ ଜ୍ଞାନ ବିଜ୍ଞାନରେବିଶ୍ଵ ଭାତୃତ୍ଵ ଯାହାର ଟେକରଖିବୁ ମାନ ଏ ମାଟିର ସନ୍ତାନବଳି ଦେବୁ କାଟି ବେକ।ଜୟ ହିନ୍ଦ୍ ! ଜୟ ହିନ୍ଦ୍! ଜୟ ଭାରତହିମାଦ୍ରି ଯାହାର ସୁଦୃଢ଼ କବଚସିନ୍ଧୁ ପଖାଳେ ଯା ପାଦସଂସ୍କୃତି ଯାହାର ଅନନ୍ୟ ଅପାରଯା’ର ମାଟିର ସ୍ଵାଦ ଅମୃତଜୟ ହିନ୍ଦ୍ ! ଜୟ ହିନ୍ଦ୍!…
ଅଧିକ ପଢିବା ସହରକୁ ଯିବା ଛୋଟ ପରିବାର ଗଢ଼ୀଯୌଥ ପରିବାରୁ ଭିନ୍ନ ହୋଇ ଚଢି ସ୍ଵେଛା ଚାରିତା ର ସିଡି,ପ୍ରତିଯୋଗିତା ରେ ଜୀବନ ଧାଉଁଛି ଖୋଜି ସୁଖର ସପନରାତିକ ଭିତରେ ସଉଧ ତୋଳିବ ବିକଳ ହୁଅଇ ପ୍ରାଣ,,ଆଧୁନିକ ଯୁଗେ ସମୟ ଅଭାବ ସନ୍ତାନ ଟିଏ ପାଇଁକର୍ମଜୀବି ପୁଣି ଦମ୍ପତି ଦ୍ବୟ ଯେ ଟଙ୍କା ରୋଜଗାର ପାଇଁ,ଆୟା ମା ଧାଇ ମା କୋଳ ରେ ବଢ଼ଇ କୋମଳ ଶିଶୁ ଜୀବନମା ସ୍ନେହ ଅବା ମାଆ ସ୍ତନ୍ୟ ଟିକେ ଶିଶୁ…
ଆକାଶଟା ମୋ ପିଠିରେ ନଇଁ ପଡ଼ିବା ପରେମୁଁ ତାକୁ ଅକ୍ଳେଶରେ ବୋହି ନିଏଅତ୍ୟନ୍ତ ହାଲୁକା ସିଏତାକୁ ନେଇ ଥୋଇ ଦିଏମୋ ଘର କାନ୍ଥରେ ନିର୍ମିତ ଆଲମାରୀରେଘୁମେଇ ପଡ଼େମୁଁ ମଧ୍ୟ ଆବୋରି ନିଏ ବିଛଣାକୁଭଭୟ ଶୋଇପଡୁ ନିସ୍ତେଜ ଶରୀର ସହଆକାଶ ପିଠିରେ ଲଦି ହୋଇଥିବାଚନ୍ଦ୍ର ଓ ଅସଂଖ୍ୟ ତାରା କିନ୍ତୁରାତି ତମାମ ଅନିଦ୍ରା ରହନ୍ତିଚାହିଁ ରହନ୍ତି , ବୋଧେ ଆମକୁ ଜଗିଥାନ୍ତିମୁଁ କଡ଼ ଲେଉଟାଇ ବେଳେ ବେଳେସେମାନଙ୍କୁ ନିରେଖି ନିଏପୁଣି ନିଶ୍ଚିନ୍ତ ହୁଏସମଗ୍ର ଆକାଶ ଓ ରାତି ତ…
ଏକା ଏକା ଲାଗେ ଆଜି – ୪ (ଘୋଷା)ବିଜନ ବେଳାରେ ପବନ ବାହୁନେସ୍ମୃତିଝରା ଦିଏ ମନ ଉପବନେଆଖିପତା ଯାଏ ଭିଜି (ଘୋଷା) ସଞ୍ଜ ସକାଳରେ ଯେବେ ଦୀପ ଜଳେଦିଶିଯାଏ ତୁମ ମୁହଁଶଙ୍ଖ ବାଜି ଉଠେ ମନର କୋହରେଭଉଁରୀ ଖେଳଇ ଲୁହ – ୨ ରହି ରହି ଚାଲେ ପଛକୁ ଚାହିଁ ମୁଁବସି ବସି ଯାଏ ହଜି (ଘୋଷା) ଦୂର ଦିଗନ୍ତରେ ମିଛ ମିଳନରେହସଇ ମାଟି ଆକାଶପ୍ରେମ ବିରହରେ ପ୍ରେମୀ ଜିଏଁ ମରେହସି ପିଇ ଥାଏ ବିଷ –…
