ଛେଚା କେଞ୍ଚାର ରୁଦ୍ଧ କୋଠରୀରୁବାହାରକୁ ବାହାରି ଆସିଲେ,ଖୋଲା ଦୁନିଆଟା ଆପଣାର ଲାଗେ,ବିକଳିଆ ମନ ସତେଜ ଜଣାପଡେ,ଉଇହୁଁକାର ଅଗ୍ନିବର୍ଧକ ତେଜସତେ ଯେମିତି ଶେଥାପଡିପ୍ରଶାନ୍ତିର ମହକ ଛୁଟାଏ…! କିନ୍ତୁ…ମୁଁ ମୁଁ ର ଚଷମା ପିନ୍ଧିଥିବା ହାଟ ବଜାରରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳେକେଥ୍‌ନି କେତେ ବିଗ୍ ମାର୍କେଟ୍,ଫିଙ୍ଗା ହେଉଥିବା ଅକ୍ଷାସବୁଲୁଥିବା ବୁଲା ଭିକାରୀଙ୍କୁ,ଦେଖିବାକୁ ମିଳେ :ଚା’ଖଟିରେ ସମାଜତତ୍ତ୍ୱ ଆଙ୍କୁଥିବାବାହାପିଆ ମାଫିପିଆଙ୍କଅଣଦେଖା ଭାବକଳୁଷିତ କରିବାରେ ଲାଗିଛିମନାକାଶର ସ୍ୱଚ୍ଛ ଗାଲିଚାକୁ…! ଭଲଥିଲା ଚାରିକାନ୍ଥରଭୟାନକ କାଳ କୋଠରୀଟି,ଏହାର ବାହାରେମଣିଷ ହଜାଇ ସାରିଛିମଣିଷତ୍ୱର ଅମୂଲ୍ୟ ଗାରିମା,ବାହାବା ନେବାର ଦୁର୍ବାର…

ଆସ ଆସ ତୁମେ ନବ ବରଷ ହେଆଣି ମିଠା ମିଠା ପରଶ,ବିଗତ ଦିନର ବିଷାଦ ଭୁଲେଇଜଗତ କରାଅ ହରଷ। ତୁମରି ସମୟେ ନହେଉ ଶୋଷଣମଣିଷ ନହେଉ ପାଷାଣ,ସବୁ ଶରୀରକୁ ଦାନା କନା ମିଳୁନ ପଡୁ କାହାକୁ କଷଣ। ଜନନୀ ଭଗିନୀ ସମ୍ମାନିତ ହେଉଟଣା ନହେଉ ତା’ ବସନ,କନ୍ୟା ଭୃଣ ହତ୍ୟା ମନୁ ମରିଯାଉନାରୀ ପାଉ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଆସନ। ପୂର୍ଣ୍ଣକର ତୁମେ ବାପୁଙ୍କ ସପନରାମ ରାଜ୍ୟ ପରି ଶାସନ,ବିଶ୍ବକୁ ଶୁଣାଅ ବିବେକାଙ୍କ ବାଣୀଭାତୃଚାରା ହେଉ ସ୍ଥାପନ। ଜ୍ଞାନ ବିଜ୍ଞାନରେ…

ଧାବମାନ ବିଶ୍ୱହା ହତାଶ,ସବୁଠି କୋଳାହଳଯେଉଁଠି ଦେଖିବମାନବ, ମାନବ,ମାନବବିଡ଼ମ୍ବନା!ମାନବିକତା କାହିଁ ? ପ୍ରତିଦ୍ବନ୍ଦିତାସୁରମ୍ୟ ତ୍ରିତଳ କୋଠାଧନ, ଜନ, ଗୋପ, ଲଷ୍ମୀଅଯାଚିତ ସୁଖ ପସରାବିଡ଼ମ୍ବନା!ଜୀବନରେ ଶାନ୍ତି କାହିଁ ? ଭଗବାନ ସବୁ ଦେଇଛନ୍ତିକରୁଣା କଲ୍ୟାଣର ଊଣା ନାହିଁବଡ଼ମ୍ବନା !ସତ୍ ଚିତ୍ ଆନନ୍ଦରେବିଶ୍ୱାସ କାହିଁ ? ମନୋରଞ୍ଜନ ସୁରୁଜାଲଆଇଁଲାପାଲି, ଧମା, ସମ୍ବଲପୁର

ମେଞ୍ଚା ମେଞ୍ଚା ଖାଦ୍ୟ ନଷ୍ଟ କରୁଥିବାମଣିଷ ହେ ଯାଅ ଦେଖି,ତୁମ ପାଇଁ ଖାଦ୍ୟ ଯୋଗାଉଛି ଯିଏସିଏ କେତେ ବଡ଼ ଦୁଃଖି l(୧)ଗ୍ରୀଷ୍ମରେ ଖୋଜେନି ଶୀତଳତା ପୁଣିବର୍ଷାକୁ ଭଲ ସେ ପାଏ,ଶୀତ କାକରରେ ଫୁଙ୍ଗୁଳା ଦେହରେକ୍ଷେତପରେ ଖଟୁଥାଏ l(୨)କୀଟ ଠୁ ପତଙ୍ଗ ଅବା ସରୀସୃପସଭିଙ୍କୁ ଆଦରି ନିଏ,ମାଟିପରି ଧୌର୍ଯ୍ୟ ହୃଦୟରେ ଭରିସୁନାର ଫସଲ ଦିଏ l(୩)ଝାଟିମାଟି ନଡ଼ା ଛପର ଘରଟେସେଠି ମୁଣ୍ଡ ଗୁଞ୍ଜି ସୁଏ ,ସ୍ଵପ୍ନରେ ଗଢେ ସେ ସୁନାର ମହଲସ୍ୱପ୍ନରେ ସେ ଭାଙ୍ଗିଦିଏ l(୪)ସାହସ ପାଏନି ଦେଖିବାକୁ…

ଦୁରାରୋଗ୍ୟ କର୍କଟ ରୋଗରେ ପିଡିତ ହୋଇ ମୃତ୍ୟୁ ସହ ସଂଗ୍ରାମ କରୁଛନ୍ତି କମଳା ଦେବୀ। ରୋଗ ଶଯ୍ୟା ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ ସ୍ବାମୀ ସୁରେଶ ବାବୁ, ପୁଅ ରାଜେଶ, ବୋହୂ ରାଜଶ୍ରୀ ,ନାତି ରାହୁଲ, ଝିଅ ସୁରଭି, ଜ୍ୟୋଇଁ ସୁରେନ୍ଦ୍ର।ଅନ୍ତିମ ସମୟ ଆସି ଭପସ୍ଥିତ। ସମସ୍ତ ଙ୍କ ଉପରକୁ ମୁହଁ ବୁଲାଇ ଆଣିଲେ କମଳା ଦେବୀ ।ନିଷ୍ପ୍ରଭ ଆଖିରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଥରେ ଅନାଇଁ ଗଲେ ।ଯମରାଜ ଙ୍କ ଏହା ଥିଲା ବୋଧହୁଏ ଶେଷ ଅନୁମତି। ଆଖିରୁ ବୋହି ଗଲା…

ଢୁକନ ସାଏର ବାଟର ଘରର କନଟାକେ ମଶାରୀ ଟଙ୍ଗା ହେଇଥିବା ଖଟଟା କେ ମାଁ ଶୁଇଛେ। ଇଆଡ ସିଆଡ କଡ଼ ଲେହେଟେଇ ହେଉଛେ । ଜୀବନର ସବୁ ଅନୁଭୂତିର ଗନ୍ତାଘର ମୋର ଘରର ମେରୁ ଖମ୍ବ ହେଉଛେ ମୋ’ର ମାଁ । ତା’ର କର୍ତ୍ତୃତ୍ବ ଜାହିର କରଵାର ଇହାଦେ ଟୁଟକିଛେ । କଲେଜ ପଢ଼ା ଆଉ ଗାଁ ନୁ ସହରକେ ଆସିଥିବାର ଵହ ତିନିଟାର ଇଂଲିଶ ଡାଏଲଗ ମରା କଥା ଦେଖି ମାଁ ସଥେ ଘରର କନଟାକେ…

କଲମ ହେ !ତୁମ ଚରଣେ ମୁହିଁପ୍ରଣମୁଛି ବାର ବାରଘେନାକର ମୋରଭକ୍ତିପୂତ ଅର୍ଘ୍ୟହେ କଲମ ପରିବାର ।ସମସ୍ତେ କୁହନ୍ତିବଲମଠୁ ବଳିକଲମ ଯେ ଶକ୍ତିଶାଳୀଦୂର କରି ସବୁଅର୍ଗଳ ରାଜିଝରିପଡୁ ପଦାବଳୀସେ ପଦାବଳୀରେଫୁଟିଉଠୁ ଆଜିସମାଜର ଚଉପାଶଦୂର ହୋଇଯାଉଉତ୍କଟ ପୀଡାସମୟର ରାହୁଗ୍ରାସବିଶ୍ବମୁକ୍ତିର ଶୁଭ୍ରଜଳରେଅବଗାହୀ ପ୍ରତିପ୍ରାଣଉଚ୍ଚ ଓଁକାରେଦୀପ୍ତକରରେଚେତନାର ଜାଗରଣଭାଙ୍ଗିଦିଅ ସବୁଶୋଷଣ କଷଣଆନ୍ୟାୟର ଅମାନିଶାଦେଖାଅ ତୁମରଶକ୍ତି ଅପାରନବ ସୃଷ୍ଟିର ଦିଶା ।ମନେପଡେ ଆଜିଚିର ଦୁର୍ବାରଗୋଦାବରୀଶଙ୍କ କଥାଯିଏ ଲେଖିଥିଲେକଲମ ମୁନରେଜାତି ପରାଣର ବ୍ୟଥାକହିଥିଲେ ଦିନେ“ଅତି ଆପଣାରବନ୍ଧୁହେ ମମଅତି ବିଶ୍ବାସୀ ସଖାତୁମର ତୀକ୍ଷ୍ଣମୁନରେ ଫୁଟିଛିକେତେ ମୋର ମନଲେଖା “ଆସ…