ଗାଁ ଟା ମୋର୍ କେଡେ ସୁନ୍ଦର୍ନୁହେଁ ସେ ବଡ୍ ଟେ ଗାଁହୁମା ଧମା ପାଖେ ଆଏ ସେଟାଡକରା ତାର୍ ନାଁଝାର୍ ଜଙ୍ଗଲ୍ ଗଛ୍ ପତର୍ଘେରି ରହିଛେ ତାହାକେକେଥିନି କେତେ ନୁରା ଲାଗ୍ସି ମତେମୋର୍ ସେ ଗାଁ କେଆମ୍ କେନ୍ଦୁ ଡୁମେର୍ ଚାର୍ମିଲ୍ସି ଯାହାକେ ଯେତେଜଙ୍ଗଲିଆ ବଲି କେତେ ଗରବ୍କର୍ସଁ ମୁଇଁ ସତେକେଥିନି ନିର୍ମାୟା ଆନ୍ ଆମର୍ଗାଉଁଲିଆ ଲୋକ୍ ମାନେଇ ସହରିଆ ଲୁକେ ସରି ନାଇଁ ହୁଅନ୍କେଭେ ତାଁକର୍ ଠାନେକାହାର୍ ଛିଡ୍ଲା କାହାର୍ ପୁଡ୍ଲାସେମାନେ ନାଇଁ କରନ୍କବାର୍ ବୁତା…
ମୋର୍ ଗାଁ ମୋତେ ନୁଆଁ ଦିସୁଛେଯୁନ୍ହା ଦିନ ସବୁ ବଦଲି ଯାଇଛେ।ବଲଦ ନାଇଁ କି ଗୁହାଲ ନାଇଁଲଙ୍ଗଲ୍ ନାଇଁ କି ହଲିଆ ନାଇଁ।(1) ସବୁ କବାର୍ ବୁତା ମିସିନ୍ କରୁଛେମୋର ଗାଁ ମୋତେ ନୁଆଁ ଦିସୁଛେ।ଖଲାଟେ ଗାଁନ ନାଇଁ ନ ଏଭେପୁରା, ପୁଆଲ ବେଟିଆ ଖପି ଗଲାନ।(2) କୁଆ, ଚଟିଆ, ପାରା ନାଇଁ ଦିଖବାରବିଲ୍ଡିଗଂ ଘର ଆଉ ଟାୱାରର୍ ଅଵତାର୍ପଖାଳ ଖାଏଲେ ଦିହେଁ ନାଇଁ ଯିବାରମେଗି,ପିଜା, ବର୍ଗର୍ ସବୁଆଡେ ପର୍ଚାର୍।(3) ପାଠପଢି ଛୁଏ ସହର୍ ଗଲେନପଢିସାରି କରି…
ମୋ’ ଗାଆଁ,ମୋ’ ଗାଆଁ ପରିଆଉ ରହିନାହିଁ,ସହର ହୋଇଯାଇଛି…! ଗାଁ ରାସ୍ତାମାଟିରୁ ସିମେଣ୍ଟିଆ ପାଲଟିସାରିଛି,ସ୍ଥାନେ ସ୍ଥାନେଦାନ୍ତ ନେଫାଡି ଅକ୍ଷାସ କରୁଛି…! ଗାଁ ମାଟି ଘରକୋଠା ହୋଇସାରିଛି,କାନ୍ଥରେ ଲେଖାଥିବାଆବାସ ଯୋଜନାର ଇତିବୃତ୍ତିସ୍ଥିତାବସ୍ଥାର ଡିଣ୍ଡିମ ପିଟୁଛି…! ମୋ’ ଗାଆଁର ଭାଗବତ ଘର,କ୍ଲବ୍ ଘର ରୂପନେଇଯୁଆନଙ୍କ ଆଡ୍ଡା ପାଲଟିଛି,ବୁଢ଼ାବୁଢ଼ୀ ବାପାମାଆଙ୍କ ଅବସ୍ଥାକୀଟ ପାଲଟୁଛି…! ଝିଅବୋହୂଙ୍କ ସ୍କୁଟି ଚଲା ଦୃଶ୍ୟସିନେମା ପରି ଲାଗୁଛି,ଓଢ଼ଣା ବଦଳରେସାରା ମୁହଁ ଓଢଣୀ ଢାଙ୍କୁଛି…! ଗାଁ ଖେତ ଖଳା ଆମ୍ବତୋଟାଡଙ୍ଗର ନଲିଆଭୂଗୋଳ ପୋଥିପତ୍ରରୁକେଉଁ କାଳୁ ହଜିସାରିଛି,ପରିବେଶ ଖାଁ ଖାଁ ଲାଗୁଛି,ସବୁଆଡଆଇଁଷିଆ…
ବୁଲିଯିବା ଆସ ମୋ ଜନମ ଭୂଇଁକୁମନଲାଖି ଗାଆଁଟିଏପରିବେଶ ତାର ଅତ୍ୟନ୍ତ ସୁନ୍ଦରହୃଦୟକୁ ମୋହିନିଏ। ସବୁଜ କ୍ଷେତରେ ସୁନାର ଫସଲମହମହ ହୋଇ ବାସେବନ ଉପଵନ ଫୁଲେ ଫଳେ ଭରାମନ ସହଜେ ହରଷେ। ଗାଆଁ ଦୁଇପାଖେ ଦୁଇଗୋଟି ନଈକଳ କଳ ନାଦେ ବହିଦୁଃଖ ସହି ନିଜେ ସୁଖ ବାଣ୍ଟିଥାନ୍ତିମିଠା ମିଠା କଥା କହି। ଗାଆଁର ମଝିରେ କାଳିଆ ଠାକୁରଶୋଭା ପାଆନ୍ତି ମନ୍ଦିରେସୁଖେ ଦୁଃଖେ ଅବା ବିପଦେ ସମ୍ପଦେରହନ୍ତି ପ୍ରଭୁ ସାଥିରେ। ଗୀତ ନାଚ ଖେଳ ଗାଆଁ ପଡ଼ିଆରେହୋଇଥାଏ ସଞ୍ଜବେଳେଛୋଟ ପିଲାଠାରୁ…
ଏଇ ଗାଆଁଟିରେ ଜନମ ମୋର,ଆଖେପାଖେ ଖ୍ୟାତ ସିନ୍ଦୂରପୁର llମାତାପିତା ଭାଇଭଉଣୀ ସଂଗେ,ଆଈଅଜା ସାଥେ ବଡ଼ ସରାଗେ llସାଙ୍ଗସାଥୀ ସହ ହୋଇକି ମେଳି,ଖେଳ ଖେଳିଅଛି ଭଳିକିଭଳି llଦାଣ୍ଡ ଧୂଳି ସେତ ବାସ ଚନ୍ଦନ,କ୍ଷଣେ ଛାଡିବାକୁ ନହୁଏ ମନ llସ୍ୱଚ୍ଛ ବନ୍ଧପାଣି କରି ଗୋଳିଆ,ପାହାର ଖାଇଛି ପିଠି ଦେଖିଆ llଗାଆଁ ଲୋକ ଆମ ଭାରି ବଢିଆ,ଖୁଣ ଶୁନ୍ୟ ଗୁଣେ ଯଥା ନଡ଼ିଆ llବିପଦେ ଆପଦେ ହୁଅନ୍ତି ଠିଆ,ନୁହନ୍ତି ଚିଲମ ଥଣ୍ଡା ମାଠିଆ llଏକତାର ଉଣା ନାହିଁ ଗାଆଁରେ,ବତାସରେ ପାଲ ଯେହ୍ନେଁ…
ସେନେହ, ଶରଧା, ଆଦର୍ ଭାବ୍ ଥିସର୍ ସର୍ ଯେନ୍ ଗାଁ,କୁଟୁମ୍ ସକଲା, ବନ୍ଧୁ ପ୍ରେମ୍ ଥିନାଇଁ ନ ଦୁସରା ନାଁ,ରାଜ୍ ନୀତି ମୁହଁ ଆଁ,ରକତ୍ ରକତ୍ କେ ଅଲଘେଇ ଦଉଛେଗାଁ ଇଛେନ୍ ଖାଁ ଖାଁ; ହଏ ଗୋ ବବା କେଭେ ଆଏଲୁପଚରଉଥିଲା ଝନେ,ଇହାଛିନି ସେ ଦେଖଲେ ଲୁକୁଛେବନ୍ଦ କବାଟ୍ ଘର କୁଣେ,ରାଗ ରୁଷା ଅଭିମାନେ,ମନ୍ ସାଙ୍ଗେ ମନ୍ ମିଶା ମିଶି ନାଇଁଇ ଘଡି ଇ ଦିନେ; ଚଏତୁ – ଖଏନୁ ଦେଖା ଚାହାଁ ହେଲେବେଲ୍ ଉଦୁଥିଲା ସଥେଁ,କିଏ…
ଗାଁ ଟି ମୋର ଅତି ସୁନ୍ଦରଶାଗୁଆ କ୍ଷେତ ,ନଈସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ରେ ତା’ ଠାରୁବଳି ଗାଁ ଟି ଆଉ ନାହିଁ।ସକାଳ ଆସେ ମୋ ଗାଁ ରେସୁନେଲି କର ବୁଣିକାକ,କୁକ୍କୁଟ ଦିଅନ୍ତି ଡାକଉନ୍ମେଷ ସର୍ବ ପ୍ରାଣୀ।ପତର ଫାଙ୍କେ ବାଳୁତରବି ମୁହଁ ଦେଖାଇ ଆସେଗୋଲାପ ରାଣୀ ଦେଖାଇଠାଣି ବାସ ଛୁଟାଇ ହସେ।,ଗୋଧୂଳି ବେଳ ଗାଈଙ୍କମେଳ ସାନ୍ଧ୍ୟ ସୁନ୍ଦର ଦୃଶ୍ୟବିଦାୟୀ ସୂର୍ଯ୍ୟ ବୀଦିର୍ଣ୍ଣକରେ ପ୍ରତୀଚି ନଭ ଦେଶ।ମୋ ଗାଁ ର ଦୋଳ ମେଳଣରଜ ଓ ଦଶହରାବାରମାସରେ ତେର ପରବଜଗାଏ ଭାଇଚାରା।ମୋ ଗାଁ ର…
ସଞ୍ଜ ନଇଁଲେ,ପକ୍ଷୀ ଯେବେ ନିଜ ନୀଡେ ଫେରଇ,ଗାଁ ଦାଣ୍ଡେ ଗୋରୁ ପଲ ତେବେ ଗୋଠକୁ ଫେରଇ,ଗୋରୁ ପଲ ଦେଖି ବତ୍ସା ଡାକେ ଗୋଠେ ହମ୍ବା ରଡି,ଗାଁ ଚାଳୁ କୁଣ୍ଡଳିତ ଧୂମ ଆକାଶେ ଯାଏ ଯେ ମିଳାଇ।।
ସର୍ କାରୀ ଇସ୍ କୁଲ୍ ନାକ୍ ଟେକ୍ ସନ୍ସର୍ କାରୀ ଚାକ୍ ରୀ ବଡା ମନ୍ଟୁକେଲ୍ ଲାଗି ସରକାରୀ ପିଲାଖୁଜ୍ ସନ୍ ଦେଇ ଧନ୍ ଜୀବନ୍।।ଧନ୍ଗରା ପିଲା ଭତା ପାଉଛନ୍ଫୁଫ୍ ଲା ଵୁଢା ଆଁ ।।ଆଧାର୍ କାଡେ ଜୁଆନ୍ ବୁଢ଼ା,ଵୁଢାର୍ ନାଇଁ ନ ନା ।।ଵୁଆ କେ ପପ୍ ମାଆଁକେ ମମ୍,କେହି ନୁହନ୍ କାହାରି ନୁ କମ୍ଭାଇକେ ବ୍ରୋ ବହେନ୍ କେ ଶିଷ୍ମାଷ୍ଟରେନ୍ ହେସନ୍ ମିସ୍ ।।ଗଇନ୍ତିଆ ପାଏସି ଇନ୍ଦିରା ଆଵାସ୍ଗରିବ୍ ବୁପ୍ ରା ଭକୁଆ,ତାହାର୍ ନାଇଁ…
