ହେ ଜାତୀୟ ପିତା ଗାନ୍ଧୀ ମହାତ୍ମା , ଭାରତ ବର୍ଷେ ଥାଉ ତୁମ ଆତ୍ମା || ତୁମ୍ଭ କଷ୍ଟରେ ଭାରତ ସନ୍ତାନ ସ୍ୱାଧୀନ, ତୁମ୍ଭ ଆଶିଷ ପାଇ ଆମେ ଧନ୍ୟ || ଧନ୍ୟ ଧନ୍ୟ ହେ ମହାତ୍ମା ଦେବତା, ତୁମେ ହେଲ ପରା ଭାରତ ପିତା || ଗୋରା ସାହେବ ଙ୍କୁ କରି ଲଢେଇ, ଦେଶର ସମ୍ମାନ ଦେଲ ବଢେଇ || ଭାରତବାସିଙ୍କୁ କଲ ସ୍ୱାଧୀନ, ତୁମ୍ଭେ କାରିଗଲ ଶାନ୍ତି ସ୍ଥାପନ || ହିଂସା ଅହଂକାର କରି…
କବିତା ! ତୁମେ ମୋର ପ୍ରେୟସୀ . ତୁମକୁ ଛାଡି ମୁଁ ବଞ୍ଚି ପାରିବିନି, ତୁମେ କେବେ ମୋର ଆଖି ସାମ୍ନାରେ ଝୁଲ, କେବେ ମୋର ହୃଦୟ ଭିତରେ ଉଙ୍କି ମାର, ମୋର ସାମ୍ନାରେ ଘୂରି ବୁଲ, ପ୍ରଜାପତି ର ରଙ୍ଗନେଇ।୧। କେବେ ହଳଦୀ ବସନ୍ତ ର ରୂପନେଇ , ମୋର ଭାବନାର ଗହଳ ଲତା ରେ, ତୁମେ ଖେଳି ଥାଅ ଲୁଚକାଳି ଖେଳ, ତ କେବେ ଦେଖା ଦିଅ ଶ୍ରାବଣର, ରିମ୍ ଝିମ୍ ବରଷା ଧାରାରେ, …
ପାଦ ଥକି ଯାଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲେ। ସାମାନ୍ୟ ଏପାଖ ସେପାଖ ଅନାଇଁ ଭିଡ଼ ମଧ୍ୟକୁ ପଶିବା ତାଙ୍କର ଏକମାତ୍ର ଲକ୍ଷ୍ୟ ଥିଲା। ଏମିତି ଅନେକ ଥର ପ୍ରୟାସ କରିଛନ୍ତି। ବାରମ୍ବାର ବିଫଳ ହୋଇଛନ୍ତି, ହେଲେ ହାରି ନାହାଁନ୍ତି। ଶରୀର କହିଲେ ହାଡ଼ ଉପରେ ଲାଗିଥିବା ପରସ୍ତେ ଚମ ମାତ୍ର। ତାଙ୍କ ଭଳି ଅନେକଙ୍କ ଭିଡ଼ ଏଠି। ହେଲେ ବୃଦ୍ଧଙ୍କ ବ୍ୟସ୍ତତା ବାରି ହୋଇ ପଡୁଥାଏ। ଆଖି ତାଙ୍କର ସତେ ଯେମିତି…
କେବେ ତମେ କହିବା ଶିଖିଵ ! ମନ ତଳ ଅପଢ଼ା ଅକ୍ଷର ମୋର କେବେ ଆଉ ପଢିବା ଜାଣିବ ! ସବୁବେଳେ କଣ ଖାଲି ମୁଁ ହିଁ କହି ଚାଲିଥିବି ଆଉ ତମେ ହୁଁ ମାରୁଥିବ !! କେବେ ଗୋ ପଢିବ ତମେ ମୋ ମନ ତଳ ପୋଥି ! କୀଟ ଦ୍ରଷ୍ଟ ଆଜି ଯିଏ ଅନ୍ଧାରୀ କୋଣରେ . କେବେ ଆଉ ରଙ୍ଗେଇବ ମୋ ଦେହର ରଙ୍ଗ ହୀନ ଶାଢ଼ୀ ଚିରି ଆସିଲାଣି ଯିଏ ସମୟ…
दीवाना कहता जमाना मुझको। परवाना पागल माना मुझको।। कौन सा वक्त चुनु तुम तक आने को। पल पल बीता जाए तुम्हें मनाने को।। हृदय हृदय टटोल लिया। मिला ना तेरा रोशन दिया।। कौन दिखाएं तेरा मार्ग। रटी रटाई दोहराए तेरी राग।। जोर-जोर हिलाकर जगाना मुझको। परवाना पागल माना मुझको…. प्रेम भरी वाणी में कैसे गाऊं।…
ଶୁନ ଶୁନ ଗୁରୁଜନେ କହୁଛେଁ ବୁଝେଇ, କବି ମନର୍ କଥା ଜେତେ କବିତା ନେ କହି…..।। କବିତା ଯେ ବନ୍ଧୁ ସିନ୍ଧୁ କବି ସାଙ୍ଗ ର୍ ଜୁଲି, କାଗଜ୍ କଲମ୍ ଧରି କବି ମନେ ହେସନ୍ ଭାଲି….।। କହୁଛନ୍ ଗୋ କବି ସୁନ କବିତା ସୁନ୍ଦରୀ ବିହି ଦେଲା ଶରଗ୍ ସୁଖ ତୁମ୍ କେ ଦେଇ କରି….।। ପାଇଛେଁ ଗୋ ସରଗ୍ ତରା ମୋର୍ ସୁଖର୍ ପସରା ତୁମେ ପାସେ ଥିଲେ କାଏଁ ଛାଏଁ କାଏଁ ଖରା।…।। …
ଦିନଟିଏ ଗଡ଼ିଗଲେ ବଢ଼େ ସିନା ବୟସ ଦିନ ଯାଏ ଚିହ୍ନ ରହେ କମିଯାଏ ଆୟୁଷ ।। ଯଉବନ-ଇନ୍ଦ୍ରଜାଲେ ଥରେ ଯିଏ ପଡ଼ିଛି ହସ ଖୋଜି ବଜାରରୁ ଲୁହକୁ ସେ କିଣିଛି । ଶେଷ ପାହାଚରେ ବସି କଲେ ଯେତେ ହିସାବ ଶେଷ ହୀନ ଅବସୋସ ଅବଶେଷେ ରହିବ । ଭାବୁଭାବୁ ଗଡ଼ିଯିବ ଦିନ ମାସ ବରଷ.. ଦିନଟିଏ ଗଡ଼ିଗଲେ ବଢ଼େ ସିନା ବୟସ ।। ଅଭିନୟ ସରିଯିବ ଚିହ୍ନୁଚିହ୍ନୁ ଜୀବନ ଜୁଇର ପାଉଁଶେ ହେବ ପରିଚୟ ଲିଖନ…
ଦେଖୁନ୍ ଦେଖୁନ୍ ଉତ୍ ରି ଗଲାନ ଦେହେନୁ କୁଆଁରୀ ପାଏନ୍ ଯେଭୁଁ ସୁନାଗୁରି ହଲ୍ ଦୀ ମାଖିଛେ ମୁହୁଁଟା ଦିଶୁଛେ ଅଏନ୍ ଛାଡି ଗାଆଁ ମାଏଟ୍ ସାଗଂର୍ ଜୁଲି ମାଆଁ ବୁଆ ଭାଏ ବୁହେନ୍ କେଲ୍ ଥିଲା ସୁରୁ ନନୀ ବଲିଁଯିଏ ଆଏଜ୍ ସିଏ ଭୁଆସେନ୍ ଗୁତର୍ ବରଗ୍ ବଦ୍ ଲି ଏଥର ଠିକାନା ହେବା ତାର୍ ନୂଆଁ ଜୁନ୍ ହା ଟା ସବୁ ମୁନାଥିଁ ରହେବା ନୂଆଁ ପାଠର୍ ଖଡି ଛୁଆଁ ଶାଶ୍ କେ ଡାକ୍…
