ସଖାଲୁ ସଂଜ୍ ତକ୍ ନିହତ୍ ନିଚୁକ୍ ଭାବେ ରହୁଥିଲା ନିର୍ଜଲା ଉପାସ୍ ମାଗୁଥିଲା ପୁଓ ଝି ଲାଗି ଅଖେ ଅମର୍ ଆଏଁସ ମା’ ତ କରୁଥିଲା କେତେ ଉଷା ବର୍ତ। ଦଦା ଭାଏ ଲାଗି ତାର୍ କେତେ ଚିଂତା ଭାଏ ଜିଉଁତିଆ ଉପାସ୍ କରି ଶୁଭେସାଏତେ ରଖିଥିବୁ ହମେଶା ବଲି ମାର୍ ଠାନେ କରୁଥିଲା ଅର୍ଦଲି ଦୁର୍ଗା ମା ଠାନେ ମଂତ୍ରିଲା ଜିଇଁତା ପିନ୍ଧେଇ ଦେଉଥିଲା ଦଦା ଭାଏକେ ଫି ବଛର୍। ପହପହନୁ ବେଲ୍ବୁଡ଼ା ପତେ ରହୁଥିଲା…
ସୁରେଶ ବାବୁ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ମାଁ ଶଶୀକଳା ଦେବୀ ଙ୍କର ଫୋନ୍ ପାଇ ଚମକି ପଡ଼ିଲେ।ମାଁ ଙ୍କ ଫୋନ କୁ ତାଙ୍କର ବହୁତ ଡର। ଛୋଟ ଟି ଦିନରୁ ସେ ଦେଖି ଆସୁଛନ୍ତି ମାଁ ଙ୍କର ପରିବାର ଉପରେ କର୍ତ୍ତୃତ୍ବ।ନାରୀ ପ୍ରାଧାନ୍ୟ ପରିବାର ତାଙ୍କର। ବାପାଙ୍କୁ କାଣି ଅଙ୍ଗୁଳି ରେ ରଖି ଥାନ୍ତି। ସେ ଯାହା କହନ୍ତି ବାପା ଟିକିଏ ବି ବିଚ୍ୟୁତ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ।ମାଁ ଗୋଟିଏ ପ୍ରାଥମିକ ବିଦ୍ୟାଳୟ ରେ ଶିକ୍ଷକତା କରନ୍ତି। ବାପା କମଳ…
ମୁଁ ନାରୀ ମାଗିନେବି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଖେ ମହଣ ମହଣ ଆଶିଷ ବିଶ୍ଵ ସ୍ଵାର୍ଥ ଲାଗି। ଯୋଡ଼ ହସ୍ତେ ନେହୁରା ହୋଇ ଡାକିବି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ହେ ଈଶ୍ୱର ! ମୋର ସମସ୍ତ ଆୟୁଷ କୁ ଚେନାଏ ଚେନାଏ କରି ବାଣ୍ଟିଦିଅ ଆବଶ୍ୟକ ଥିବା ମଣିଷ ମାନଙ୍କ ଭିତରେ, ନାରୀ ରୂପେ ଜନ୍ମ ମୋ ଏ ଧରା ବୁକୁରେ ‘ମୁଁ ‘ମୋ ପାଇଁ ନୁହେଁ ତୁମେ କ’ଣ ଏକଥା ଜାଣିନ! ନାରୀ….. ଜାୟା, ଜନନୀ,ଭଗିନୀ ଭୋଗିବାକୁ ଆସି…
ଶରାବନର୍ ପାଏନ୍ ଉହୁଲି ଯାଏସି ହେଇଥିଲେଁ ଶୁଖା ଭଠା ଅଛ୍ରେ ପାଏନ୍ ଭି କାଫି ଆଏ ବୁଆ ଥିବା ଯଦି ବଂଧ୍ କଁଟା । କେତେ ଅଁଟାବୁ ଯେ ଅଁଟା ॥ ଶିଖ୍ବାକେ ମନ୍ ଛିନ୍ବାକେ ଖୁରି ମେଲା ରଖିଥିଲେଁ ସିନେ ହରେକ୍ ନିମ୍ଷେଁ ଜ୍ଞାନ୍ ଥିପୁଥିସି ଈ ବିଶ୍ବର୍ କନେଁ କନେଁ । ଶିଖ୍ବାକେ ଥିଲେଁ ମନେ॥ ମୁଇଁ ନ ଜାନିଛେଁ ବଲୁଥିସି ଯେଏ ନାଇଁ ଶିଖିପାରେ କିଛି ମହା ବିଜ୍ଞାନୀ ହେଇକରି କିଏ ବଲ୍ସି…
ନିଃସ୍ଵାର୍ଥପର ମଣିଷ ଟେ ସିଏ କରେ ସଂଘର୍ଷ ଝଡକୁ ସାମ୍ନା, କା ସହିତ ତୁଳନା କରି ହେବ ନି ସେଇ ପରା ଖାଣ୍ଟି ସୁନା। ନିଃସ୍ଵାର୍ଥପର ମଣିଷ ଟେ ସିଏ ଖୁସିକୁ କରେ ବିଚରଣ, ଦୁନିଆ ଲୋକେ ଉଲ୍ଲାସେ ଥିଲେ ଝଲସୁ୍ ଥାଏ ତା ମନ। ନିଃସ୍ଵାର୍ଥପର ମଣିଷ ଟେ ସିଏ ବେଦନାକୁ ଚାପି ରଖେ, ନିଜର ଯନ୍ତ୍ରଣାକୁ ସେ ଭୁଲି ଅନ୍ୟର ଯାଇ ଦେଖେ। ନିଃସ୍ଵାର୍ଥପର ମଣିଷ ଟେ ସିଏ ସଭିଙ୍କୁ କରେ ସମ୍ମାନ, ଅନ୍ୟ…
