ପାର୍ବଣ ଋତୁ

ପବନ ଆଉ ତାପମାତ୍ରା ଉଭୟ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ପରି ଚାଉଁ-ଚାଉଁ, ତଥାପି, ପାଚେରୀ ପାଖକୁ ଲାଗି – ସକାଳୁ ଗଙ୍ଗଶିଉଳି ଝଡୁଥିଲା, ରାଜଧାନୀ ରାସ୍ତାରେ- ସପ୍ତପର୍ଣ୍ଣୀ ମହକୁଥିଲା, ଆଉ ଉପକଣ୍ଠର ଅନାବାଦୀ ଭୂମିରେ- କାଶତଣ୍ଡୀ ଝଟକୁ ଥିଲା, ହଁ, ତାହେଲେ ଏଇ ଭିତରେ ବୋଧେ- ଶରତ ଋତୁ ଆସି ଯାଇଥିଲା! ବଡଦାଣ୍ଡର ମାଳିଜାଗା ପାଖରେ, ଗୋଟିଏ ସଜ୍ଞାବିହୀନ, ନିସ୍ତେଜ ଗର୍ଭରେ କେଉଁ ଏକ ‘ମହିଷାସୁର’ର ଶୁକ୍ରାଣୁ – ଭୃଣର ରୂପ ନେଇ ସାରିଥିଲା, ଗୋସାଣୀଙ୍କ ପାଇଁ ସୋଲ-ଜରି ଗହଣାର…

Read More

ଉପହାର ବାକ୍ସ

ଡାକବାଲା ଦେଲା ହୃଦୟ ଆାକାର  ଉପହାର ବାକ୍ସ ନାଲି ,  ମହମହ ବାସ ଭେଦି ଆସୁଥିଲା  ସତେ କିବା ଚୋରା ବାଲି।।  ଗୋଲାପି ଫିତାରେ ଫୁଲ ଛନ୍ଦା ଥିଲା  ନଥିଲା ପ୍ରେରକ ନାମ ,  ହସୁଥିଲା ଦୁଇ ନାଲି ଓଠ ଦାଗ  ବିଚିତ୍ର କାହାର କାମ ??  ଆମାନିଆ ମନ ଖୋଜିବୁଲୁ ଥିଲା  ଭିତରେ କି ଥିବ ବୋମା,  ବଦଳାଇ ଦେବ ନିମିଷ ମାତରେ  ଚଉପାଟି ପରିସୀମା ।।  ଆତୁରେ ଖୋଳିଲି ଭିତରେ ପାଇଲି  ଫରଦେ କାଗଜ…

Read More

ଜୀବନ କିଛି ଏମିତି

ସବୁ କିଛି ଲେଖି ହୁଏନି ବୋଲି  ଅନେକ କିଛି ଲେଖି ହୋଇଯାଏ  କିଛି ହୃଦୟ କୋଣରେ ଲୁଛି ରହୁ ବୋଲି  ଅଶ୍ରୁ ଧାରରେ ଅନେକ କିଛି ବୋହି ଯାଏ କାନ୍ଦି କି ହସିବା ଆଉ ହସିକି କାନ୍ଦିବା ହିଁ  ଜୀବନର ସେଇ ଅମୂଲ୍ୟ ସମ୍ପଦ  ଯାହା ସହଯେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଭାଗ୍ୟରେ ଜୁଟି ନଥାଏ ।। ତଫିଜୁଲ ହୋସେନ ଚିପିଲିମା, ସମ୍ବଲପୁର 

Read More

ଛବି

ମୋ ମନ ହୃଦୟ ର ରଙ୍ଗୀନ କାଗଜରେ  ଲାଖି ରହିଥିଲା ତୋ ପ୍ରେମ ରଙ୍ଗରେ ବୋଳା,  ସାଧବ ବୋହୂର ଛବି  ସକାଳରୁ, ସଞ୍ଜ, ସଞ୍ଜ ରୁ ରାତି,  ତୋ ମିଠା ସ୍ୱର ରେ ମୁ ଯାଉଥିଲି ହଜି ଆଜି, ତୁ ବି ଅଛୁ, ମୁ ବି ଅଛି,  ସେଈ ତୋ ଚାହାଣି,  ସେଇତୋ, ନାଲି ଓଠ ର ମିଠା ବାଣୀ,  ନାହିଁତ ଆଉ ଆଗ ଭଳି ମୋ ମନ ହୃଦୟ ର ପ୍ରତିଟି କୋଣରେ,  ପ୍ରତି ଟି…

Read More

ସେର୍ରିଆ ମୁନୁସ ଜାଏତ୍

  ବଢେ ସେର୍ରିଆ ଇ ମୁନୁସ୍ ଜାଏତ୍ ତାର୍ ସଜେ ଦହ ଦହ  ଦିନ କେ କହେସି ରାତ୍  ବଢେ ସେର୍ରିଆ ମୁନୁସ…. । ସ୍ନେହ ସର୍ଧା କେ’ଭି ନାଇଁ ବୁଝି ପାରେ ସେନୁ ଭି ଖୁଜ୍ ସି ଲାଭ୍, ତାର୍ ହିତେ ସେ ଆଗଭାରି ହେସି ଜାଗା ଜାନି କାଢେ ପାଦ୍ ।। ମନର୍ ତରାଜୁ ଥି ଜୁଖି ନାପି କରି କର୍ସି ସବକୁ ଆଏତ, ବଢେ ସେର୍ରିଆ ଇ ମୁନୁସ୍ ଜାଏତ୍ ତାର୍ ସଜ୍…

Read More

ମନ ପ୍ରଜାପତି

  ଚାହିଁବି ନି ତୁମେ ସ୍ବପ୍ନ ଟେ ହୁଅ ଆଖି ଖୁଲୁ ଖୁଲୁ  ଯଦି ହଜିଜାଅ । ପୁଣି କହିବିନି ଜେ, ତୁମେ ଜହ୍ନ ଟିଏ ସାଜି କେବେ ପୁନେଇଁ ତ ଅମାବାସ୍ୟା ହେଇ  ଇତସ୍ତତ କରୁଥାଅ । ବରଂ ତାରା ଟିଏ ସାଜି ମୋ ମନ ଗଗନ ରେ ଉକିଁ ମାରୁଥାଅ। କଦାପି କହିବି ନି ସମୁଦ୍ର ର ଢେ଼ଉ ଟିଏ ସାଜି ଆସି ପୁଣି ଫେରି ଯାଅ। ବରଂ ଶାମୁକା ଟିଏ ହେଇ ହୃଦୟ…

Read More

ଚାଷୀପୁଅ

ଚଷାପୁଅ ବର୍ଷାଧାରାରେ ଡଂଗାକରି ଭସାଇଦିଏ ପାଠପଢା ଖାତା ଲିଭିବା ଯାଏଁ ଜୀବନସଳିତା ଲଂଗଳମୂନ କୁ ଲେଖନୀ  ଖେତକୁ କରି ଖାତା ଲେଖୁଥାଏ ଜୀବନକବିତା । ବର୍ଷା ହେଲେ ଚଷାପୁଅ  ପକ୍ଷିଆ ଖୋଜେନା ଛାତିରେ ଜାକିପକାଏ ମେଘକୁ ପିରତି ରଚେ ପାଳଭୂତ ସାଂଗେ  ଅଜାଡି ପକାଏ ଖତଭଳି କ୍ଷେଦକୁ ହସିପକାଏ ପାଳଭୂତ ବିସ୍ତୃତିଯାଏ ତାର ହାତ ଆଉ ଦାନ୍ତ ଛାଡ୍ ରେ….ଦେଖ୍ ତୋ ଖେତରେ ମାଟି ପାଣି ଆକାଶ ପବନ ସଭିଏଁ ମିଳାଇ ମନ ଗଢନ୍ତି ଜୀବନ ଶୀତଳି…

Read More