ଦୁଃଖର୍ ରାଏଜ୍

ଦୁଃଖର୍ ରାଇଜେ ମୋର୍ ସୁଖର୍ ନଗରୀ

ସୁଖ୍ ଛଡା ସବୁ ଜାଉଛେ ଉଛୁରୀ 

ହଁସି ଟା ମୋର୍ ଆଶା – କରୁଛେ ନିରାଶା 

ଅନ୍ଧାକାରର୍ ତ ମୁଇଁ ନାଗରୀ ।

ଫୁଲ୍ ଲେଖେନ୍ କାହିଁ ପାର୍’ବୁ କହଁରି 

ଯେତେ ପ୍ରେମ୍ ହେଲେ ବି ସୁଖା ଚାଉଁରୀ 

ବେଦି ଟା ଖାଲି – ନାଇଁ ହଉଛେ ତ ଭୁଲି

ଏକ୍’ଲା ବାଜି କାଣା କର୍’ବା ମୁହୁରି ।

ବେଦନାର୍ ଲହରୀ ମାରୁଛେ ଭଅଁରୀ

କରମର୍ ଢେଉରେ ନାଇଁ ପାରୁଛେଁ ପହଁରି 

ସଂସାରର୍ ଭୁର୍’କୁଟି- ଟଁଟି ଦଉଛେ ମୁର୍’କୁଟି

ଜୀବନର୍ ଆର ପାରି ନେ ରେ ନାଉରି ।।

ମିନାକ୍ଷୀ ଷଣ୍ଢ 

ହାଟପଦା , ସମ୍ବଲପୁର