ସବୁ ସ୍ବପ୍ନ

ଏ ଧନ ଏଯୌବନ ଅଢେଇ ଦିନର
ଆଜି ଅଛି କାଲି ନାହିଁ
କେତେ ଆସି ପୁଣି ବାହୁଡି ଯାଆନ୍ତି
ହସାଇ କେତେ କନ୍ଦାଇ
ନୁହେ କେ ନିଯର ସବୁ ଏଠି ପର
ମିଛ ମାୟା ଏ ସଂସାର
ସୁଖ ବେଳେ ଏଠି ହୁଅନ୍ତି ନିଯର
ଦୁଃଖ ବେଳେ ସବୁ ପର
ଲୋତକ ର ନଦୀ ଆପେ ବହି ଯାଏ
ଝରା ଶ୍ରାବଣ ର ବରଷା ପରି
ଜ୍ରାଗତ ହୁଏ ମନେ କେତେପ୍ରଶ୍ନ
ଭାବିଲେ ନ ହୁଏ ଉତର କରି
ଶିଶୁ ରୁ ଯୁବକ ଯୁବକ ରୁ ପ୍ରୌଢ
ଏହାହିଁ ସମ୍ ଚକ୍ର
ନୂଆ ଅଛି ଆଜି ପୁରୁଣା ହୋଇବ
ହଜି ଯିବ ତାର ରୂପ
ଏ ସ୍ବାର୍ଥପର ଦୁନିଆ ଭିତରେ
ସମସ୍ତେ ଚାହାନ୍ତି ସ୍ବାର୍ଥ
ସରିଗଲେ ମାୟା ନିଯର ରକ୍ତ
କରି ଦିଏ ସବୁ ତୁଚ୍ଛ
କଳା ମେଘେ ଆଚ୍ଛାଦିତ ଏ ଆକାଶ
ଭୟ ଓ ବିପଦ ଘେରେ ଚତୁର୍ପାଶ
ଆଶାର ସୌଧ ନିରାଶେ ଭାଙ୍ଗିବ
ତୁଟି ଯିବ ସବୁ ସ୍ବପ୍ନ
ସବୁ ଛାଡିଯିବ ବାହୁଡି ପୁଣି
ରହି ଯିବ ସବୁ ଚିହ୍ନ ।।

ରାଧାରାଣୀ ପଟ୍ଟନାୟକ
ବରଗଡ