ତୁମ ପାଇଁ

ଝୁରାମନ ଝୁରି ହୁଏ, ପିଲା ଦିନ କଥା ମାଁ-ବାପାଙ୍କ ଗେଲ-ଆଦର ମନେ ପଡ଼େ ଖେଳବେଳ ସାଙ୍ଗସାଥୀ ,ଭାଇଭଉଣୀଙ୍କ ମେଳ ଆଚାର ଚୋରି ଆଉ କଞ୍ଚା ଆମ୍ବ,କୋଳି ଖିଆ କଥା ଖୁବ୍ ବେଶୀ ମନେ ପଡ଼ ତୁମେମାନେ ଖିଆଳି ମନକୁ ମୋର ବାନ୍ଧିଛ , ବନ୍ଧୁ ପଣେ କରିଛ ତୁମରି ବସା । ସମୟର ଚୋରା ବାଲି, ସବୁ ଚୋରି କରି ନେବ ହେଲେ ତା’ ପାଖରେ ଚାବି କାହିଁ ଖୋଲିବାକୁ ତାଲା ପକା ମୋ ମନର ଗୋପନ…

Read More

ଅରଣ୍ୟ ଅଭେଦ୍ୟ

ଏଇଠି ; ପାହାଡ଼ ତୀଖରୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆସନ୍ତି ? ଭାରୁଏ’ ଭାରୁଏ’  ବାଟ‌ହୁଡା’ ଭୋକ ? ଜଙ୍ଗଲ’ ଫେରନ୍ତା’ ଅନେକ’ ଅନିଦ୍ୟ’ ଅଶିଣ ? ପାହୁଲାଏ’ ପାହୁଲାଏ’ ପରାସ୍ତ’ ପ୍ରତିଵେଦନ ? ଲୋଚା’କୋଚା ଲୁହ’ ମାନଙ୍କ  ଲହ’ ଲହ’ ନିମନ୍ତ୍ରଣ ? କୁରୁଳା’ କୋହ ମାନଙ୍କ କାକୁସ୍ଥ’ କାହାଣୀ ? ଜଙ୍ଗଲ ଜଂଘସନ୍ଧି’ର କ୍ଷତାକ୍ତ’ କ୍ଷତ ? ଉଲଗ୍ନ’ ଅରଣ୍ୟର  ଅଗନା’ ଅଗନି’  ଅନ୍ତଃସତ୍ତ୍ବା’ ଲୁହ ? କେବେ’ କେମିତି; ଚୁପ୍ ଚାପ୍’ ନିଗିଡ଼ି’ପଡନ୍ତି ? ପାହାଡ଼ୀ’…

Read More

ବନ୍ଧୁ ତୁମେ

ଦୀନ ଜନ ବନ୍ଧୁ ଗୋପବନ୍ଧୁ ତୁମେ  ଅଟ ଯେ ପ୍ରକୃତ ବନ୍ଧୁ  ଦେବ ଦୂତ ପରି ସାହା ହେଉଥାଅ  ଦୁଃଖୀ ପ୍ରାଣେ କୃପାସିନ୍ଧୁ ।। ପିତା ଦୈତାରି  ମାତା ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣମୟୀ  ଅଟନ୍ତି ଧନ୍ୟ ଦମ୍ପତି  ଦୁଃଖୀ ଜନ ସେବା ଜୀବନେ ତୁମର  ଅଟେ ଅମୂଲ୍ୟ ସମ୍ପତ୍ତି ।। ପିଲା ବେଳୁ ତୁମ ସୁଗୁଣ ଦେଖିଛି  ସୁଆଣ୍ଡୋ ଗ୍ରାମର ଲୋକେ  ପରିବାର ଭୁଲି ଦୁଃଖୀ ସେବା କଲ  ନ କରିଲ ଚିନ୍ତା ଟିକେ  ।। ଅନ୍ୟାୟକୁ ଯେବେ ନ…

Read More

ଆଖି ଇସାରା

 ଆଖିର ଇସାରା  ଗହନସେ କଥା  ବୁଝିବି ଅବୁଝା ରହେ,  ବୁଝିବା ପାଇଁକି ଶାଠ ପାଠ ଲୋଡା  ମରମ ବଖାଣ କହେ…..।।୦।।  ନୀଳ ସାଗରରୁ ଘନ ନୀଳ ସିଏ  ଗଭୀରତା ନାହିଁ ଜଣା,  ଆକାଶ ଛାଉଣୀ ଛୋଟ ପଡିଯାଏ  ପରିସୀମା ଆନମନା,  ଆଖି ଇସାରା ରେ ଜୀବନ ଭରଇ  ମରି ହଜିଥିଲା ଦେହେ…..।।୧।।  ଝରିଗଲେ କେବେ ଲୁହ ଦୁଇ ଧାର  ଗପ ଉପନ୍ୟାସ ହୁଏ,  କାହା ପାଇଁ ଅବା ପ୍ରେମର କବିତା  ପରାଣ ଦହନ ସିଏ ,  ସେ…

Read More

ଅଲେଖା ପୃଷ୍ଠା

ଯନ୍ତ୍ରଣା ଏକ ଜୀବନ ଖାତାର ଅଲେଖା ଶବ୍ଦ ଟିଏ ସେ ଶବ୍ଦକୁ ଯିଏ ନିତି ପଢେ ସେ ଜୀବନ ଯନ୍ତ୍ରଣା କୁ  ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ର ରୂପ ଦିଏ। ସେଇ ଯନ୍ତ୍ରଣା ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଆଇନା ରେ ଦେଖେ  ଭିନ୍ନ ତା’ ରୂପ ଛାଇ ଜୀଇଁ ବାକୁ ହେବ   ସେଇ ଛାଇ ତଳେ   ଆଖିରୁ ଲୁହ ଶୁଖେଇ। ମିଛ ହସ ଧାରେ  ସତକୁ ଆଦରି ନେଇ ନୀରବ ଓଠରେ , ଭାଷା କୁ ହଜେଇ ହାତ ଲେଖୁଥିବ  ଅଲେଖା କାଗଜେ …

Read More

ଶକ୍ତି ସ୍ଵରୁପିଣୀ ମା

 ମା ବୋଲି ତୋତେ ଡାକି ଦେଲେ ଥରେ                   ଦୂରେଇ ଯାଏ ବିପଦ ଶକ୍ତି ସ୍ୱରୁପିଣୀ  ଅଭୟ ଦାୟିନୀ                       ତୁହିମା ଦୁର୍ଗତି ନାଶିନୀ ରକ୍ଷ କାହିଁ କେତେଦୂର ଚାଲି ମୁଁ ଆସୁଚି                           ଭକ୍ତି…

Read More

ବର୍ଣ୍ଣାଢ୍ୟ ଶରତ

ଆସନ୍ତେ ଶରତ କାଳ ଆକାଶ ଦିଶେ ନିର୍ମଳ, ଗଗନ ପାଣ୍ଡୁର ବର୍ଣ୍ଣ ଶୋଭା ପ୍ରକାଶେ, ଗଭୀର ଗର୍ଜନ କାରୀ ବାରିଦ ପଟଳ ଲୁଚି, ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ ମେଘମାଳ ନୀଳ ଆକାଶେ, ଶାନ୍ତ କୋମଳ ନିଳୋତ୍ପଳ, ପ୍ରକାଶଇ ଦିବ୍ୟ ଶୋଭା ହୋଇ ନିର୍ମଳ  (1) କେତକୀ ଟଗର ମଲ୍ଲୀ ରଜନୀ ଗନ୍ଧା ନିଆଁଳି, ଧଳା ପଟରେ ସଜ୍ଜିତା ଧରଣୀ ମାତ, କୁଟଜ ଅର୍ଜୁନ ବୃକ୍ଷ ଗନ୍ଧହୀନ ବହେ ବାତ ଅତିବେଗର ଗତି ହେଲାଣି ବିରତ, ପ୍ରଖରତା ଶୁନ୍ୟ ସମୀର,…

Read More